Correlation between the method of hemostasis and radial artery occlusion as a complication after transradial coronary angiography

Hemostasis of the radial artery after transradial coronary angiography can be achieved either mechanically, with the use of bracelet-like devices which are widely used due to their convenience and low cost, or manually. Until now, there had been only scarce data comparing these two hemostatic methods. The aim of this study was to compare manual versus mechanical compression of the radial artery after transradial coronary angiography regarding radial artery occlusion (RAO), access-site bleeding complications, and duration of hemostasis. A total of 589 patients undergoing diagnostic coronary angiography by transradial access with a 5-F sheath were randomized in a 1:1 ratio to receive either manual or mechanical patent hemostasis of the radial artery. Radial artery patency was evaluated by color duplex ultrasonography 24 h after the procedure. The primary endpoint was early RAO at 24 h. Secondary endpoints included access-site bleeding complications and duration of hemostasis. 36 (12%) early RAOs occurred in the manual group, and 24 (8%) occurred in the mechanical group (p=0.176). There were no significant differences between the 2 groups regarding access-site bleeding complications (hematoma, 52 [17%] vs. 50 [18%]; p=0.749; bleedings, 8 [3%] vs. 9 [3%]; p=1.000). Duration of hemostasis was significantly shorter in the manual group (22 ± 34 min vs. 119 ± 72 min with mechanical compression; p<0.001). In conclusion, manual and mechanical compression resulted in similar rates of early RAO, although the total duration of hemostasis was significantly shorter in the manual group.Η αιμόσταση της κερκιδικής αρτηρίας μετά από διακερκιδική στεφανιογραφία μπορεί να επιτευχθεί είτε μηχανικά, με ειδικές συσκευές, η χρήση των οποίων είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη λόγω της ευκολίας χρήσης και του χαμηλού κόστους τους, είτε με εφαρμογή πίεσης με το χέρι. Μέχρι σήμερα, δεν είχε επιχειρηθεί η συστηματική σύγκριση των δύο αιμοστατικών μεθόδων. Η παρούσα μελέτη είχε ως στόχο τη σύγκριση μεταξύ αιμόστασης με το χέρι (ΑΜΧ) και μηχανικής αιμόστασης (ΜΧΑ) της κερκιδικής αρτηρίας μετά από διαγνωστική στεφανιογραφία μέσω διακερκιδικής προσπέλασης, όσον αφορά στην απόφραξη της κερκιδικής αρτηρίας (ΑΚΑ), τις αιμορραγικές επιπλοκές και τη συνολική διάρκεια της αιμόστασης. Συνολικά 589 ασθενείς, οι οποίοι υπεβλήθησαν σε διακερκιδική στεφανιογραφία με χρήση θηκαριών διαμέτρου 5-F τυχαιοποιήθηκαν με αναλογία 1:1 ώστε να υποβληθούν σε βατή αιμόσταση της κερκιδικής αρτηρίας, είτε με το χέρι, είτε μηχανικά. Η βατότητα της κερκιδικής αρτηρίας αξιολογήθηκε με διενέργεια έγχρωμου Doppler υπερηχογραφήματος στις 24 ώρες από τη διαδικασία. Πρωτεύον τελικό σημείο ορίστηκε η πρώιμη ΑΚΑ στις 24 ώρες από την επέμβαση. Στα δευτερεύοντα σημεία συμπεριελήφθησαν οι αιμορραγικές επιπλοκές από το σημείο της παρακέντησης, καθώς και η συνολική διάρκεια της αιμόστασης. 36 (12%) πρώιμες ΑΚΑ καταγράφηκαν στο σκέλος της ΑΜΧ και 24 (8%) στο σκέλος της ΜΧΑ (p=0.176). Δεν καταγράφηκαν σημαντικές διαφορές στις αιμορραγικές επιπλοκές (Αιματώματα: 52 [17%] προς 50 [18%], p=0.749 – Αιμορραγίες: 8 [3%] προς 9 [3%], p=1.000). Η διάρκεια της αιμόστασης ήταν σημαντικά μικρότερη στο σκέλος της ΑΜΧ (22 ± 34 min προς 119 ± 72 min, p