La représentation des élites grecques

Dans l’espace grec, malgré la réalisation des portraits des Phanariotes et des dignitaires, l’art du portrait resta marginal jusqu’à la formation du nouvel État grec et durant ses premières décennies. En effet, l’absence d’une bourgeoisie structurée et d’institutions artistiques fut à l’origine d’une production limitée des portraits. Dans le présent article, nous proposons d’étudier, à travers quelques exemples précis mis en parallèle avec des œuvres françaises, la production et l’évolution des séries de portraits peints et photographiques des élites grecques qui obéissaient à une longue tradition picturale depuis la Renaissance.In the Greek area, despite the realization of portraits of Phanariots and dignitaries, the art of portraiture remained marginal till the creation of the new Greek State and during its first decades. Indeed the lack of a structured bourgeoisie and of arts institutions was a source of a limited production of portraits. In the present paper, we want to study the production and evolution of the sets of painted and photographic portraits of the Greek elites through some precise examples in parallel with French works, obeying a long pictorial tradition since the Renaissance.Στο ελληνικό χώρο, παρά την πραγματοποίηση πορτρέτων Φαναριωτών και αξιωματούχων, η τέχνη του πορτρέτου έμεινε περιθωριακή ως την γέννηση του καινούργιου Ελληνικού Κράτους και κατά τις πρώτες του δεκαετίες. Πράγματι η απουσία μίας δομημένης αστικής τάξης και ιδρυμάτων Τέχνης οδήγησε σε μία περιορισμένη παραγωγή πορτρέτων. Σ’αυτό το άρθρο έχουμε σκοπό να μελετήσουμε την παραγωγή -και την εξέλιξη- σειρών ζωγραφισμένων και φωτογραφικών πορτρέτων της ελίτ των Ελλήνων μέσα από συγκεκριμένα παραδείγματα παράλληλα με γαλλικά έργα τα οποία ακολουθούν τους κανόνες της ζωγραφικής από την Αναγέννηση