De Brusselse metropool: naar een ontwikkelingsmodel tussen dat van Rijsel en Berlijn?

Van alle mogelijke scenario’s voor Brussel zijn de minst bekende wellicht die van de metropool en de stadsgemeenschap. Die twee scenario’s kunnen in hun minimalistische versie in overweging worden genomen zonder institutionele hervorming en zonder te raken aan de grenzen van Brussel. Dat maakt ze minder ’onbespreekbaar’ dan de oplossingen die verschillende gesprekspartners voorstellen, zoals de uitbreiding van Brussel, het condominium-statuut (gezamenlijk beheer) of Brussel als Europees district. Rijsel heeft zich ontwikkeld op twee grondgebieden: de stadsgemeenschap die uit 85 gemeenten bestaat en de metropool die verder reikt dan de landsgrenzen. Berlijn en Brandenburg hebben een fusie overwogen, maar dat plan werd na een referendum tegengehouden. Er werden echter wel vormen van metropolitane samenwerking geformaliseerd. Rijsel en Berlijn leveren ons vier scenario’s op die interessant kunnen zijn voor de verdere ontwikkeling van Brussel.De tous les scénarios évoqués pour Bruxelles, les moins connus sont sans doute ceux de la métropole et de la communauté urbaine. Ces deux pistes sont envisageables, dans leur version minimale, sans réforme institutionnelle et sans toucher aux frontières de Bruxelles, ce qui les rend moins « onbespreekbaar » que l’élargissement de Bruxelles, la cogestion ou le district européen, selon les interlocuteurs. Lille s’est développée autour de deux territoires : la communauté urbaine regroupant 85 communes et la métropole transcendant les frontières étatiques. Berlin et le Brandebourg ont envisagé la fusion, mais le projet a été bloqué par un referendum. Cependant, des collaborations de type métropolitaines ont été formalisées. Les quatre scénarios issus de ces deux villes offrent autant de leçons pour le développement de Bruxelles.The least known of the different scenarios being debated for Brussels are probably those for the development of a metropolis or an urban community. In their minimalist versions, both scenarios can be envisaged without requiring institutional reform and without touching the borders of Brussels, which makes them less “onbespreekbaar” – depending on the interlocutor – than enlargement of the city, co-management, or the European district. Lille’s development is based on two territories: the urban community that groups 85 municipalities and the metropolis that transcends state borders. Berlin and Brandenburg have explored a merger, but the project was blocked by a referendum. However, various types of formal “metropolitan”-type cooperation have been put in place. The four scenarios resulting from these two cities offer lessons for the development of Brussels