19. Yüzyılda eğitim kurumlarının merkezi olarak Kudüs

İslam, Hırisiyanlık ve Yahudilik gibi üç dinin birleşme noktası olan Kudüs her daim Osmanlı devletinin ilgi alanı olarak var oldu. Sayısı hayli kabarık vakıflar şehre olumlu katkıda bulunurken şehrin ekonomik olarak da gelişmesine vesile oldular. Sultan II. Mahmud’un 1826 sonrası gerçekleştirdiği bürokratik reformlar ve merkezi idarede gerçekleştirilen yeniden yapılanma faaliyetleri Kudüs ve çevresini de etkiledi. Tanzimat döneminde açılan rüştiyeler bölgede de eğitime bakışı değiştirdi ve 1856 fermanının ilanının ardından kurulan Meclis-i Muhtelit gayri Müslimlerin de eğitimde söz sahibi olmalarını sağladı. Bu sunum, şehrin 19. yüzyılda uluslararası ilgi odağı olması ile Osmanlı devleti idaresindeki gelişmeleri inceler ve gelişmelere detaylı ışık tutar