Λειτουργικότητα αναπνευστικών μυών και έλεγχος με νόσο PARKINSON

Μέρος Ι Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν (α) η εκτίμηση της λειτουργικότητας του αναπνευστικού συστήματος και ο έλεγχος της αναπνοής σε ασθενείς με νόσο Parkinson και η συσχέτιση των ευρημάτων με τη βαρύτητα της νόσου και (β) η εκτίμηση της λειτουργικότητας του αναπνευστικού πριν και μετά τη χορήγηση L-Dopa. Μελετήθηκαν 20 ασθενείς με νόσο Parkinson (ομάδα Α) υπό αγωγή με L-Dopa και 29 υγιείς μάρτυρες ( ομάδα Β) που ταίριαζαν στατιστικά με την ομάδα Α ως προς την ηλικία, το φύλο και το ιστορικό καπνίσματος. Η βαρύτητα της νόσου Parkinson ταξινομήθηκε σύμφωνα με την κλίμακα UPDRS motor scale. Η λειτουργικότητα των αναπνευστικών μυών μελετήθηκε με σπιρομέτρηση (FEV1, FVC, FEV1/FVC, PEF), αέρια αίματος (pH, pO2, pCO2) και μέγιστη εισπνευστική (ΜΙΡ) και μέγιστη εκπνευστική (ΜΕΡ) πίεση. Ο έλεγχος της αναπνοής έγινε μετρώντας την αναπνευστική συχνότητα (f), VT, Ti και TTOT. Όλες οι μετρήσεις πραγματοποιήθηκαν πριν και μία ώρα μετά τη χορήγηση L-Dopa (εξατομικευμένες δόσεις). Ι) Από τη σύγκριση μεταξύ των ασθενών με νόσο Parkinson και των υγιών μαρτύρων βρέθηκε ότι όσον αφορά τον έλεγχο της αναπνοής, οι ασθενείς με νόσο Parkinson παρουσίαζαν μεγαλύτερη αναπνευστική συχνότητα f (21±5 vs 17±3, p22). Σε όλους τους ασθενείς πραγματοποιήθηκε πολυκαταγραφική μελέτη ύπνου για μία βραδιά (PSG) και λήξη ιστορικού συνηθειών ύπνου. Επίσης μετρήθηκαν αέρια αίματος, μέγιστες αναπνευστικές πιέσεις και έγνε σπιρομέτρηση. Το ροχαλητό ήταν πιο σύνηθες στην ομάδα των ασθενών (73.3% vs 33.3%, p=0.002). Μεταξύ των παραμέτρων που μελετήθηκαν, ο δείκτης άπνοιας / υπόπνοιας (ΑΗΙ), ο μέσος κορεσμός του Ο2, ο ελάχιστος κορεσμός του Ο2, το REM% και ο δείκτης αφύπνισης (arousal index AI)διέφεραν στατιστικά σημαντικά μεταξύ των δύο ομάδων. Επιπλέον, 9 από τους ασθενείς με νόσο Parkinson πληρούσαν τα κριτήρια για αποφρακτικού τύπου σύνδρομο άπνοιας / υπόπνοιας στον ύπνο (OSAHS), κυρίως ήπιας μορφής, 1 για κεντρικού τύπου σύνδρομο άπνοιας / υπόπνοιας στον ύπνο (CSAHS) και 5 ήταν φυσιολογικοί. Σε όλους τους ασθενείς παρατηρήθηκε σημαντική μείωση του ποσοστού του ύπνου REΜ. Από τους ασθενείς με OSAHS, 5 είχαν ήπια μορφή νόσο Parkinson, 3 μέτρια και 1 βαριά. Ο ασθενής με CSAHS είχε μέτριας βαρύτητας νόσο Parkinson. Τέλος, 3 ασθενείς με ήπια και 2 με μέτριας βαρύτητας νόσο Parkinson δεν παρουσίαζαν διαταραχή της αναπνοής στον ύπνο. Βρέθηκε συσχέτιση μεταξύ τη βαρύτητας της νόσου και των παραμέτρων του ύπνου. Φαίνεται ότι διαταραχές της αναπνοής στον ύπνο κυρίως αποφρακτικού τύπου είναι συνήθεις σε ασθενείς με νόσο Parkinson και αυτές οι διαταραχές συσχετίζονται με τη βαρύτητα της νόσου