Glosa do wyroku TK z dnia 29 września 2004 roku, P 20/02, opubl. Dz. U. Nr 160, poz. 1678; OTK-A 2004, z. 6, poz. 61

Autor z aprobatą odniósł się do stanowiska TK w sprawie różnicowania wysokości opłaty dodatkowej za jazdę bez biletu w porównaniu z wysokością opłaty dodatkowej za jazdę na podstawie biletu ulgowego, ale bez dokumentu uprawniającego do przejazdu ulgowego. Wyrok TK stał się podstawą nowelizacji ustawy - Prawo przewozowe. Glosowane orzeczenie dostarczyło argumentów przemawiających za sformułowaniem koncepcji środków symbolizujących prawa podmiotowe, obejmujących kategorię znaków legitymacyjnych stwierdzających obowiązek świadczenia, dokumentowe papiery wartościowe oraz zdematerializowane papiery wartościowe, a także - coraz popularniejsze ostatnio - tzw. waluty wirtualne, w tym m.in. bitcoina. Podstawą koncepcji jest teza wyjściowa o związaniu prawa podmiotowego (dowolnej treści i wynikającego z dowolnego źródła) z nośnikiem (dowolnej postaci). Środki symbolizujące prawa podmiotowe powstają w wyniku nadejścia skutków zdarzenia prawnego. Rodzaj zdarzenia decyduje o charakterze i kwalifikacji prawnej poszczególnych postaci środków symbolizujących prawo podmiotowe. Na tej zasadzie można wyodrębnić środki symbolizujące publiczne prawa podmiotowe oraz środki symbolizujące prywatne prawa podmiotowe. Treść zdarzenia prawnego decyduje o reżimie cyrkulacji praw podmiotowych związanych z nośnikiem oraz o reżimie wykonywania tych praw podmiotowych przez osobę uprawnioną (tj. posiadacza nośnika). Autor swoją koncepcję rozwijał konsekwentnie w późniejszych publikacjach