Mat hjúkrunarfræðinga sem sjá um bráðatilvik á landsbyggðinni á eigin hæfni: Lýsandi þversniðsrannsókn

To access publisher's full text version of this article, please click on the hyperlink in Additional Links field or click on the hyperlink at the top of the page marked DownloadTilgangur: Bráðamóttökum landsbyggðarinnar er ætlað að veita skammtímabráðaþjónustu sjúklingum sem hafa slasast eða veikst alvarlega. Tilgangur rannsóknarinnar var að kanna hvernig hjúkrunarfræðingar landsbyggðarinnar, sem taka á móti og sinna bráðveikum og slösuðum sjúklingum, meta hæfni sína. Aðferð: rannsóknin er lýsandi þversniðsrannsókn sem gerð var vorið 2016. notuð var íslensk þýðing mælitækisins nurse Competence Scale (nCS) sem samanstendur af 73 spurningum sem skiptast í sjö hæfni - þætti. Spurningalisti var sendur til 87 hjúkrunarfræðinga á landsbyggðinni sem taka á móti og sinna að minnsta kosti tíu bráðveikum og slösuðum sjúklingum á mánuði. Svörun var 60%. gögnin voru greind með lýsandi tölfræði og ályktunartölfræði. Niðurstöður: hjúkrunarfræðingar mátu hæfni sína mesta og framkvæmdu oftast verkefni í hæfniþættinum stjórnun í aðstæðum. Þeir mátu hæfnina minnsta í tryggingu gæða en framkvæmdu sjaldnast verkþætti í kennslu- og leiðbeinandahlutverki. Í einstökum hæfniverkefnum mátu þeir hæfni mesta og framkvæmdu oftast hæfniverkefnið sjálfstæði í störfum. hjúkrunarfræðingar með meira en fimm ára starfsaldur meta hæfni sína marktækt meiri í fimm hæfniþáttum (stjórnun í aðstæðum, starfshlutverk, greiningarhlutverk, hjúkrunaríhlutanir og kennslu- og leiðbeinandahlutverk) en þeir sem hafa styttri starfsaldur. hjúkrunarfræðingar sem höfðu lokið viðbótarnámi í hjúkrun að loknu B.S. prófi mátu hæfni sína marktækt meiri í öllum hæfniþáttum en þeir sem höfðu ekki lokið viðbótarnámi. Ályktanir: niðurstöður rannsóknarinnar gefa vísbendingu um að viðbótarnám og starfsreynsla hafi áhrif á hvernig hjúkrunarfræðingar sem sinna bráðatilvikum á landsbyggðinni meta hæfni sína. Stjórnendur stofnana almennt ættu að gera hjúkrunarfræðingum fært að sækja sér endurmenntun og leitast við að halda í þá sem hafa mikla starfsreynslu. Lykilorð: hæfni, bráðamóttaka, landsbyggð, hjúkrunarfræðingar,Aim: rural emergency departments are designed to provide shortterm emergency care for seriously ill or injured patients. The purpose of this study was to explore rural emergency nurses’ selfassessment of competence. Method: This descriptive cross-sectional study was conducted in the spring of 2016. a survey, including the nurse Competence Scale (nCS), was distributed to 87 icelandic rural nurses who provided emergency care to a minimum of ten acutely ill or injured patients each month. The nSC scale contains 73 questions in seven nursing domains. The return rate was 60%. The data was analysed using descriptive and inferential statistics. Results: The nurses assessed their competence highest, and their frequency of actions most, in the category managing situations. They assessed their competency lowest in ensuring quality and their frequency of actions least in teaching-coaching. Looking at specific competency items, they assessed their competence highest, and their frequency of actions most, in acting autonomously. nurses with more than five years of work experience assessed their competence significantly higher in five domains (managing situations, work role, diagnostic functions, therapeutic interventions and teaching- coaching) than those with shorter work experience. nurses with post graduate education in nursing, assessed their competence significantly higher in all competency categories than nurses without post graduate education. Conclusion: The findings indicate that post graduate education and work experience influence the self-perceived competence of nurses who provide emergency care in rural settings. administrators of health institutions should enable nurses to seek further education and attempt to hold on to those with long work experience