Türk Bankacılık Sektöründe Yurtdışı Borçlanma ve Küresel Likidite

Bankacılık sektörünün yurtdışı borçlanması, bir yandan kredi-mevduat oranı benzeri likidite riski ve makro ihtiyati göstergelerin bozulmasına neden olurken, küresel likiditede koşullarındaki değişim ve bu değişimin uluslararası sermaye akımlarına olan etkisi, sektörün vade uyumsuzluğu sorununu azaltabilmektedir. Bu durum Türk bankacılık sektörü için özellikle küresel likidite bolluğunun ilk aşaması olarak tanımlanan 2003-2008 döneminde belirgin bir hale gelirken, küresel likidite genişlemesinin ikinci aşaması olan 2010 sonrası dönemde de gözlenmektedir. Bu çalışmada Türk bankacılık sektörünün yurtdışından temin ettiği yabancı kaynaklar incelenmekte ve küresel likidite koşullarındaki değişimin hangi unsurlarına duyarlı olduğu incelenmektedir. While cross border borrowing of the banking sector deteriorates prudential indicators such as loan-to deposit ratio, via the change in the global liquidity conditions, these flows may help banking systems to reduce maturity gaps they face. This became significantly evident for the Turkish banking system during the first phase of the global liquidity of 2003-2008. Moreover some of the same results may also be drawn even in the second phase of the global liquidity. In this study, the foreign funding structure of the Turkish banking sector and the global liquidity components that are of importance to the sector are analyzed