Study of the genetic profile of the pancreatic neuroendocrine tumors

Pancreatic neuroendocrine tumors share a unique genetic identity, functional behavior, and clinical course. Untreated tumors have a high possibility to grow locally into adjacent structures or spread to distant organs. Although surgical excision, irrespective of tumor functioning or nonfunctioning state, remains the cornerstone of therapy, providing the best disease-free and survival rates to date, the understanding of the genetic nature of the disease yields new ‘targets’ to consider in drug development.Gastroenteropancreatic neuroendocrine tumors (NETs) express different cytokines and growth factors, and the increased frequency of occurrence in the setting of inflammatory bowel disease led to the assumption that chronic inflammation might play a role in the NETs development and that a number of more predominant low penetrance genes contribute to gastroenteropancreatic NETs susceptibility. In this study polymorphisms of the TNF-α and IL-1β genes were analyzed regarding their role in the promotion of pancreatic neuroendocrine tumors.Τα νευροενδοκρινικά νεοπλάσματα του παγκρέατος είναι σχετικά σπάνιοι όγκοι που προκύπτουν από το ενδοκρινικά κύτταρα του παγκρέατος. Λιγότερα είναι γνωστά για τους γενετικούς μηχανισμούς που εμπλέκονται στη σποραδική μορφή της νόσου. Ο ρόλος της διαδικασίας της φλεγμονής, ιδίως της χρόνιας, και οι προφλεγμονώδεις παράγοντες που επάγονται από αυτή έχει ενοχοποιηθεί σε ότι αφορά την πρόκληση και την ανάπτυξη νεοπλασιών σε διάφορους ιστούς του οργανισμού.Αρκετές μελέτες υποστηρίζουν ότι κυτοκίνες που διαμεσολαβούν στη φλεγμονή ανιχνεύθηκαν σε ιστούς παγκρεατικών νευροενδοκρινικών νεοπλασμάτων σηματοδοτώντας την αιτιολογική συμμετοχή τους. Κατά το σχεδιασμό της παρούσας μελέτης επελέχθησαν δύο κυτοκίνες, ο παράγοντας νέκρωσης όγκων α (Tumor Necrosis Factor α- TNF α) και η ιντερλευκίνη 1β (Interleukin 1β- IL 1β), καθώς υπάρχουν περιορισμένα στοιχεία σχετικά με τη σχέση των πολυμορφισμών των γονιδίων του TNF-α και της IL-1β με την εμφάνιση των νευροενδοκρινικών νεοπλασιών του παγκρέατος. Ο σκοπός της παρούσας μελέτης ασθενών-μαρτύρων ήταν να διερευνηθεί η πιθανή σύνδεση μεταξύ των πολυμορφισμών του εκκινητή του γονιδίου του TNF-α και του γονιδίου της IL-1β και της ανάπτυξη αυτών των νεοπλασιών, σε σύγκριση με τα πορογενή αδενοκαρκινώματα του παγκρέατος και τα ενδοπορικά βλεννωδή νεοπλάσματα