CONTRIBUTION TO THE STUDY OF THE AETIOPATHOGENESIS OF REFLUX �OESOPHAGITIS AFTER GENERAL ANAESTHESIA IN THE DOG

ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕΛΕΤΗΘΗΚΕ Ο ΡΟΛΟΣ ΠΟΥ ΔΙΑΔΡΑΜΑΤΙΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗΣΗ ΤΟΥ ΓΑΣΤΡΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ, ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΩΣ ΣΤΗΝ ΑΙΤΙΟΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗΣ ΟΙΣΟΦΑΓΙΤΙΔΑΣ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ, ΟΙ ΕΞΗΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ: Α) ΗΠΡΟΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ, Β) ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ, Γ) Η ΠΛΕΥΡΑ ΚΑΤΑΚΛΙΣΗΣ ΚΑΙ Η ΚΛΙΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΖΩΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΕΜΒΑΣΗ, Δ) Η ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΖΩΟΥ ΚΑΙ Ε) Η ΗΛΙΚΙΑ, ΤΟ ΦΥΛΟ ΚΑΙ Η ΦΥΛΗ ΤΟΥ ΖΩΟΥ. ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΩΝ ΥΠΟ ΕΙΣΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ ΕΚΤΕΛΟΥΜΕΝΩΝ 476 ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΜΩΝ ΓΙΝΟΤΑΝ ΣΥΝΕΧΗΣ ΜΕΤΡΗΣΗ ΤΟΥ ΡΗ ΤΟΥ ΟΙΣΟΦΑΓΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΟΙΣΟΦΑΓΟΥ ΠΟΥ ΑΠΕΙΧΕ 3-5CM ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΤΩΟΙΣΟΦΑΓΙΚΟ ΣΦΙΓΚΤΗΡΑ. ΠΕΡΙΠΟΥ ΤΟ 18% ΤΩΝ ΣΚΥΛΩΝ ΕΜΦΑΝΙΣΕ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗΣΗ ΓΑΣΤΡΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ, ΤΟ ΡΗ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΤΩ ΤΟΥ 4 ΣΤΟ 90% ΚΑΙ ΑΝΩ ΤΟΥ 7,5 ΣΤΟ10% ΤΩΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΩΝ. ΑΝΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΕΞΟΔΟΣ ΓΑΣΤΡΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑΠΑΡΑΤΗΡΗΘΗΚΕ ΣΤΟ 5% ΤΩΝ ΣΚΥΛΩΝ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΑΝ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗΣΗ. Η ΠΡΟΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΦΑΝΗΚΕ ΝΑ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΑΜΕΣΑ ΤΗ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗΣΗΣ. Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΗΤΑΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΥΧΝΗ ΣΕ ΣΚΥΛΟΥΣ ΠΟΥ ΥΠΟΒΛΗΘΗΚΑΝ ΣΕ ΕΝΔΟΚΟΙΛΙΑΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ. Η ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗΣΗΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΘΗΚΕ ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΚΡΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑΣ. Η ΠΛΕΥΡΑ ΚΑΤΑΚΛΙΣΗΣ ΚΑΙ Η ΚΛΙΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΖΩΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΔΕΝ ΕΠΗΡΕΑΣΑΝ ΤΗ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗΣΗΣ. ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗΣΗΣ ΗΤΑΝ ΑΥΞΗΜΕΝΑ ΣΕ ΣΚΥΛΟΥΣ ΠΟΥ ΥΠΟΒΛΗΘΗΚΑΝ ΣΕ 24ΩΡΗ ΠΡΟΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗ ΝΗΣΤΕΙΑ. ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΔΕ ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΗΚΕ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗΣΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΝΗΣΤΕΙΑ 2-4 ΩΡΩΝ. ΤΑ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΑ ΖΩΑ ΕΜΦΑΝΙΣΑΝ ΥΨΗΛΟΤΕΡΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗΣΗΣ, ΕΝΩ ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΗΚΕ ΟΤΙ ΤΟ ΦΥΛΟ ΤΟΥ ΖΩΟΥ ΔΕΝ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΤΗ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗΣΗΣ. ΤΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΔΕΝ ΕΠΕΤΡΕΨΑΝ ΝΑ ΕΞΑΧΘΟΥΝ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟΡΟΛΟ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΤΟΥ ΖΩΟΥ ΣΤΗ ΓΑΣΤΡΟΟΙΣΟΦΑΓΙΚΗ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗΣΗ.IN THE PRESENT WORK AN ATTEMPT WAS MADE TO STUDY THE EFFECTS OF: A) PREANAESTHETIC AND ANAESTHETIC MEDICATION, B) SURGICAL PROCEDURE, C) POSITIONING OF THEANIMAL, D) DURATION OF THE PREOPERATIVE FASTING PERIOD AND E) AGE, SEX AND BREED OF THE DOG, ON GASTRO-OESOPHAGEAL REFLUX, WHICH IS THE TRIGGERING FACTOROF REFLUX OESOPHAGITIS. INTRALUMINAL OESOPHAGEAL PH WAS MEASURED AT A POINT 3-5 CM ABOVE THE LOWER OESOPHAGEAL SPHINCTER WHILE ALL 476 DOGS WERE UNDER HALOTHANE ANEASTHESIA. ALMOST 18% OF THE DOGS EXHIBITED A REFLUX EPISODE, THE PH OF THE REFLUXATE BEING LESS THAN 4 IN 90% AND MORE THAN 7.5 IN 10% OF THE REFLUX EPISODES. REGURGITATION AND FLOW OF THE REFLUXATE OUT OF THE MOUTH WAS OBSERVED IN 5% OF THE REFLUX EPISODES. ΤHE PREANAESTHETIC AND ANAESTHETIC MEDICATION SEEMED TO HAVE DIRECT EFFECT ON THE INCIDENCE OF GASTRO-OESOPHAGEAL REFLUX THE INCIDENCE OF REFLUX WAS HIGH ESPECIALLY IN DOGS PRESENTED FOR INTRA-ABDOMINAL SURGERY. THE MAJORITY OF THE REFLUX EPISODES OCCURED SOON AFTER THE INDUCTION OF ANAESTHESIA. POSITIONING OF THE ANIMAL DURING SURGERY HAD NO EFFECT ON THE INCIDENCE OF GASTRO-OESOPHAGEAL REFLUX. THE INCIDENCE OF REFLUXWAS HIGH AFTER A 24 HOURS FASTING PERIOD; ON THE CONTRARY NO REFLUX EPISODE WAS OBSERVED AFTER A 2-4 HOURS FASTING PERIOD. REFLUX OCCURED MORE OFTEN IN THE ELDERLY BUT NO SEX PREDISPOSITION WAS FOUND. THE RESULTS OF THE STUDY PERMITTED NO CONCLUSION CONCERNING THE EFFECT OF BREED ON GASTRO-OESOPHAGEAL REFLUX