94/Międzybłoniak opłucnej – diagnostyka i leczenie w materiale Centrum

Celem pracyjest prezentacja wyników leczenia chorych na międzybłoniaka opłucnej [MO] leczonych w latach 1965–2001 oraz ocena roli radioterapii w zapobieganiu niepowodzeniom miejscowym.Materiał i metodyW latach 1965–2001 w Centrum Onkologii w Krakowie leczono 75 chorych z powodu [MO]. Analizą objęto grupę 34 chorych leczonych od 1991 roku, u których postępowanie diagnostyczne i terapeutyczne było jednolite. U wszystkich chorych zastosowano leczenie operacyjne, które u 7 chorych miało charakter radykalny (pleuro-pericardio-diaphra-gmo-pneumonectomia). Pooperacyjna radioterapia zastosowana była u 23 chorych, z czego 14 chorych (61%) napromienianych było wiązką mieszaną fotonowo-elektronową. Zakres dawki podanej na teren jamy opłucnej wynosił od 45 do 55 Gy. W oszacowaniu odsetków przeżyć 1, 2 i 3-letnich zastosowano metodę Kaplana-Meiera. Wyniki uzyskane w grupie leczonej od 1991 roku porównano z wynikami leczenia grupy chorych leczonych w latach 1965–1990.Wyniki i wnioskiW analizowej grupie uzyskano nastęujące odsetki przeżyć: 1-rocznych 52.9%, 2-letnich 26.5%, 3-letnich 6.6%. Tolerancja leczenia była dobra. Stwierdzono, że wyniki te są lepsze w stosunku do grupy chorych leczonych do 1991 r. Różnice te dotyczą okresu 2 lat po zakończeniu leczenia. Zastosowanie u chorych na [MO] mieszanej wiązki fotonowoelektronowej pozwala na uzyskanie stosunkowo dobrych wyników leczenia przy dobrej tolerancji leczenia przez tych chorych