326. Wpływ zastosowanej techniki radioterapii na rozkład dawki w obszarze zaplanowanym do napromieniania u pacjentów z rakiem krtani

CelPorównanie rozkładu dawek dla techniki stacjonarnej (SSD) i techniki wspólnego izocentrum z zastosowaniem półwiązek (IZO), dla pól naprzeciwległych i pola szyjno-nadobojczykowego u pacjentów poddanych radioterapii z powodu raka krtani.Materiał i metodaPrzedmiotem analizy było 10 pacjentów po laryngektomii całkowitej (T4N0M0). Dla każdego pacjenta wykonano: maskę stabilizacyjną, skany co 0,5 cm., wrysowano narząd krytyczny (rdzeń kręgowy) i obszary CTV 1 (loża po usuniętej krtani) i CTV2 (węzły chłonne szyjne). Zakres planowanych dawek całkowitych wynosił dla CTV2=50 Gy, CTV1=60 Gy. W systemie planowania dla każdego pacjenta wykonano dwa plany leczenia dla tych samych pól (wymiary, orientacja przestrzenna). W każdym przypadku zastosowano fotony o energii 6 MV. Po dawce 44 Gy wprowadzono osłonę rdzenia kręgowego wykorzystując kolimator wielolistkowy, równocześnie napromieniając elektronami węzły szyjne tylne. W pracy dla oceny rozkładu dawki w analizowanych technikach przyjęto następujące kryteria: Dmin.; Dmax.; Dmean.; SD. Analizę statystyczną wykonano w oparciu o test T-studenta.WynikiD mean, SD dla poszczególnych technik przedstawiały się następująco: technika SSD: CTV1 (61,6 Gy; SD-1,4), CTV2 (49,6 Gy; SD-3,9); technika IZO: CTV1 (62,3 Gy; SD-1,6), CTV2 (51,3 Gy; SD-3,1). W dokonanej analizie rozkładu dawek dla obszarów CTV1 nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic (p=0,37) pomiędzy technikami, natomiast dla CTV2 zaobserwowano różnice istotną statystycznie (p=0,008). Dawka maksymalna w obrębie rdzenia kręgowego w każdym przypadku nie przekraczała dawki tolerancji.WnioskiPorównując technikę SSD i wspólnego izocentrum dla obszaru CTV2 stwierdzono istotną statystycznie różnicę w rozkładzie dawki, w obszarze CTV1 tej zależności nie zauważono. Dla pacjentów po całkowitej laryngiectomii zarówno technika SSD jak i wspólnego izocentrum gwarantują taki sam rozkład dawek w loży po usuniętej krtani, natomiast technika wspólnego izocentrum w obszarze napromienianym CTV2 charakteryzuje się lepszym rozkładem dawek