170. Ocena tolerancji i skuteczności leczenia irinotekanem chorych na raka jelita grubego w stadium rozsiewu – doświadczenie własne

Założenia i cel pracyDokonano podsumowania doświadczeń własnych z zastosowaniem irinotekanu u chorych na raka jelita grubego w stadium rozsiewu.Materiał i metodyAnalizie poddano 37 chorych, których w latach 2000 – 2002 leczono irinotekanem w Centrum Onkologii Instytucie w Gliwicach. Zakres wieku chorych wynosił 31–75 lat (mediana 53). Najczęstszym miejscem przerzutów była wątroba (89%), płuca (5,5%) i węzły chłonne (5,5%). U 31 chorych stosowano irinotekan jako leczenie II rzutu po niepowodzeniu chemioterapii 5-FU+LV, sześcioro leczono irinotekanem w I rzucie. U 34 chorych stosowano monoterapię (irinotekan w dawce 350 mg/m2, rytm 21 dni), u 3 polichemioterapię w połączeniu ze schematem de Gramonta (irinotekan w dawce 160 mg/m2, rytm 14 dni). Podano łącznie 168 cykli (od 1 do 9, średnio 4,5).WynikiNie zaobserwowano żadnych poważnych powikłań (WHO-4).; Toksyczność nie była przyczyną przerwania leczenia. U 10 chorych (27%) zanotowano biegunki, w tym tylko u jednego w stopniu 3 WHO, u dwóch zaparcia wymagające wlewek, u dwóch trudne do opanowania blokerami 5-HT3 wymioty, u 5 (13,5) osłabienie wg WHO 1-2, u dwóch zakrzepicę żył kończyn dolnych, u jednego ostry zespół cholinergiczny. W grupie 32 chorych leczonych irinotekanem w II rzucie odpowiedzi zaobserwowano u 16 osób (50%), w tym u dziewięciu stagnację, a u siedmiu częściową regresję. W grupie otrzymującej irinotekan w I rzucie najlepszą odpowiedzią była stagnacją, zaobserwowano ją u dwóch z sześciu w ten sposób leczonych chorych. U żadnego chorego nie doszło do całkowitej regresji zmian. Czas trwania odpowiedzi wynosił od 2 do 27 tygodni (średnio 13,6; mediana 12). Szybką progresję – po pierwszym cyklu – zaobserwowano u 4 chorych.WnioskiU chorych na raka jelita grubego w stadium rozsiewu, w dobrym stanie ogólnym, w pełnej wydolności narządowej warto podejmować leczenie systemowe. Po niepowodzeniu leczenia 5-FU podjęcie terapii irinotekanem daje możliwość uzyskania obiektywnych odpowiedzi. Sądzimy, że stosowanie nowych leków o dobrze udokumentowanej skuteczności i akceptowalnej toksyczności może przynieść zysk chorym i powinno być brane pod uwagę w wybranych grupach chorych