Wielki mistrz Michael Küchmeister a konfl ikty państwa zakonu krzyżackiego z Polską i Litwą w latach 1414–1422. Kryzysy bez końca czy okres konsolidacji? Rozważania nad średniowieczną polityką zewnętrzną

Wielki mistrz Michael Küchmeister (okres urzędowania 1414–1422) jest raczej niekorzystnie przedstawiany w pracach historycznych. Zarzuca mu się, że jego rozjemcze wobec zagrożenia polskiego postępowanie kosztowało więcej sił i środków, niż ewentualna wojna, a jego polityka doprowadziła do zewnętrznej słabości oraz wewnętrznego rozkładu Zakonu. To oskarżenie – współcześnie sformułowane – mówi, że Küchmeister nie chciał szukać rozwiązania konfliktu na drodze zbrojnej lecz poprzez politykę ustępstw tylko przedłużył konflikt. Stan badań został przy tym w niewielkim stopniu przepracowany. Na taką sytuację istotny wpływ ma fakt zaginięcia w 1945 roku źródeł ważnych dla badań nad okresem urzędowania tego wielkiego mistrza (Ordensfoliantów 8–11). Ważne części tej dokumentacji zostały ostatnio zrekonstruowane poprzez źródła wtórne. Na podstawie tych nowych materiałów możliwa jest ponowna analiza polityki zewnętrznej wielkiego mistrza Michaela Küchmeistera w stosunku do Polski i Litwy. W artykule przedstawiono pierwsze rozważania na ten temat oraz naszkicowano założenia dla dalszych badań