İŞSİZLİK - EĞİTİM İLİŞKİSİNE GENEL BİR BAKIŞ VE GELECEKTE İZLENECEK POLİTİKALARA İLİŞKİN GÖRÜŞLER

İşsizlik tüm ülkeler için genel bir sorun oluşturmaktadır. İşsizliğin bir ülkedeki çözümlemesi cinsiyet, yaş, bölgesel, sektörel, eğitsel vb. değişkenlerle birlikte yapılmalıdır. İşsizliğe karşı mücadele ve istihdamı artırma çabalan iş gücünün eğitim durumu ya da sahip olduğu niteliklere bağlı olarak belirlenebilir ve işsizlerin mevcut eğitsel nitelikleri işsizliği azaltmayı amaçlayan politikalarda farklılaşmalar yaratabilir. Avrupa ülkelerinde yapılan işsizlik çözümlemeleri genç nüfusun yetişkinlere göre kızlarım da erkek yaşıtlarına göre daha yüksek oranda işsizlikle karşılaştıklarını göstermektedir. Öte yandan örgün eğitim sisteminin mezunlarını iş piyasasının gerek duyduğu alanlara beklenen nitelikte yöneltmekte zorlanması işsizlik sorununda eğitimin etkililiğini tartışılır hale getirmiştir. İşsizler arasında örgün eğitim almış olanların oranlarının yüksekliği eğitim istihdam ilişkisinin sadece örgün eğitimden geçmiş olma ile ele alınamayacağını göstermektedir. Özellikle Türkiye, OECD ve Avrupa Birliği Ülkeleri arasında diplomalı işsizlerin yüksek düzeyde olduğu bir ülke olarak dikkati çekmektedir. Bu çalışmada Türkiye örneğinde nüfus yapısı içerisinde işsizlerin eğitim durumu çözümlenmekte, eğitim sisteminin istihdam piyasası ile uyuşmayan özellikleri tartışılmakta, eğitim kesiminde ve dışında eğitsel niteliklerin istihdamda daha çok kullanılmasına yol açacak önlemler üzerinde durulmaktadır