Zaadaptowana przestrzeń publiczna – innowacyjne miejsce rozrywki i integracji

Celem pracy jest zobrazowanie szeregu możliwości tworzenia lub ożywienia przestrzeni miejskich w celu budowania tożsamości i wizerunku miasta, ale także w celu scalenia fragmentów i wykorzystania potencjału miejskich nieużytków. Istotny jest również aspekt potencjału samych użytkowników przestrzeni – jako inicjatorów, organizatorów i uczestników procesu tworzenia przestrzeni publicznej. W niniejszej pracy, autorka koncentruje uwagę na znaczeniu alternatywnych sposobów adaptacji miejsca oraz tworzenia relacji przestrzennych i społecznych. Cele działań projektowych powinny bowiem wynikać z potrzeb i preferencji różnych grup mieszkańców i wykorzystywać realne zasoby przestrzenne. W artykule poruszono kwestie aktywizowania przestrzeni i mieszkańców poprzez działania architektoniczne, działania kulturalne i akcje partycypacyjne. Celem było ukazanie siły oddziaływania i korzyści płynących z oddolnych inicjatyw społecznych, tymczasowych interwencji przestrzennych oraz działań proekologicznych, jako skutecznych metod odnowy krajobrazu miejskiego w krótkim czasie i po niskich kosztach