Hybrid war: real casualties in Ukraine

Hybrid war: real casualties in Ukraine The Russo-Ukrainian war that broke out in 2014 in the wake of Russia’s annexation of Crimea continues to be all too rarely noticed in the West. Observers comment widely on the novel ‘hybrid’ character of warfare as developed and trialed by the Kremlin worldwide during the recent years, but pay scant attention to the Russian ‘training ground’ in eastern Ukraine. The article probes into the realities of the ongoing RussoUkrainian war, alongside the ideological underpinnings of the Kremlin’s intervention and Ukraine’s response to this attack. It appears that the Russian government adopted ethnolinguistic nationalism, typical of Central Europe, namely, that all Russian-speakers constitute the Russian nation, especially if their communities compactly inhabit areas directly bordering on the Russian Federation. Wojna hybrydowa: Prawdziwe ofiary wojny rosyjsko-ukraińskiej Wojna rosyjsko-ukraińska, która wybuchła w 2014 r. w następstwie aneksji Krymu przez Rosję, jest nadal zbyt rzadko zauważana na Zachodzie. Obserwatorzy szeroko komentują „hybrydowy” charakter działań wojennych, wypracowywanych i wypróbowywanych przez Kreml po całym świecie w ciągu ostatnich lat, lecz nie zwracają uwagi na rosyjski „poligon doświadczalny” we wschodniej Ukrainie. Artykuł analizuje realia toczącej się tam wojny rosyjsko-ukraińskiej, jak i ideologiczne założenia interwencji militarnej Kremla oraz reakcję Ukrainy na tenże atak ze strony Rosji. Wydaje się, że rosyjski rząd przyjął jako uzasadnienie etnolingwistyczny nacjonalizm (typowy dla Europy Środkowej), a mianowicie, że wszystkie osoby rosyjskojęzyczne to członkowie narodu rosyjskiego, zwłaszcza jeśli ich społeczności zamieszkują tereny bezpośrednio graniczące z obszarem Federacji Rosyjskiej