Naar een leven-gecentreerd humanisme. Levensbeschouwing van Sioux en de casus van het Standing Rock protest als richting voor duurzame vormen van humanisme ten tijden van ecologische crisis.

In deze scriptie wordt onderzocht op welke wijze de levensbeschouwing van de Sioux (Noord- en Zuid Dakota) en de casus rond het Standing Rock protest richting kunnen bieden in een transitie van een mens-gecentreerde vorm van humanisme naar een leven-gecentreerde vorm van humanisme. In deze scriptie wordt de richting 'inlander worden' die Henk Manschot voorstelt verder verkend aan de hand van één inlands volk; de Sioux in Noord-Amerika. Door tekst- en bronmateriaal te analyseren middels de Grounded Theory van Clarke wordt zichtbaar welke (levensbeschouwelijke) groepen zich aan het protest verbonden hebben en welke motieven zij hiervoor hebben. Aan de hand van deze analyse is er vervolgens onderzocht welke motieven en opvattingen van de Sioux en de betrokken levensbeschouwelijke groepen mogelijke richtingen kunnen vormen in een transitie naar meer leven-gecentreerde vormen van humanisme. De vier gevonden richtingen betreffen: 1) 'zorg voor de aarde' als zingevingkader, 2) mensenrechten vanuit ecologisch perspectief, 3) holistisch humanisme en 4) verbinding met het land. Voor de verschillende richtingen zijn er aanknopingspunten te vinden binnen de bestaande stromingen binnen het Nederlands humanisme. Het betreft dan ook voornamelijk een aanpassing van bestaande ideeën, of toevoegingen daarop