Konflikt między równością a wolnością religijną w prawie pracy Unii Europejskiej

Artykuł podejmuje problem sposobu rozwiązania w legislacji Unii Europejskiej konfliktu między prawemdo bycia niedyskryminowanym a prawem do wolności religijnej, której podmiotem są instytucje religijnejako pracodawcy. Kontekstem jego powstania są liczne przypadki oskarżeń o dyskryminację kierowane podadresem instytucji religijnych z tego względu, że różnicują one pracowników lub kandydatów na pracowników,kierując się określonymi przez siebie kryteriami. Przedmiotem analiz zawartych w artykule są przepisyart. 4 dyrektywy Rady UE 2000/78/WE, który reguluje kwestie zatrudniania pracowników przez instytucjereligijne. Przeprowadzone analizy pokazują, że w dyrektywie 2000/78/WE nie przypisano wartości absolutnejani prawu do bycia niedyskryminowanym, ani prawu do wolności religijnej. Nie ustalono też ichwyraźnej hierarchii. Konflikt między nimi rozwiązano na zasadzie szukania równowagi za pomocą koncesjiczynionych przez każdą ze stron. Widać jednak, że prawo do bycia niedyskryminowanym jest ograniczanew większym stopniu niż prawo do wolności religijnej. Przeprowadzone analizy ujawniają istnienie wewspomnianej dyrektywie różnych sposobów postrzegania charakteru instytucji religijnych. Pokazują też,że art. 4 dyrektywy stanowi przykład respektowania zasady pomocniczości, ponieważ uwzględnia specyfikęi tradycję państw członkowskich w zakresie regulowania autonomii instytucji religijnych, pozostawiającpaństwom wiele swobody w dookreśleniu lub nawet modyfikacji przepisów dyrektywy