Een Bureauonderzoek

ADC ArcheoProjecten heeft in september en oktober een bureauonderzoek naar de archeologische verwachting van de locatie Purmerweg 92 in Purmerend (afb. 1 en 2). Aanleiding is de voorgenomen bouw van een uitvaartcentrum, aanleg van parkeerplaatsen en het graven van watergangen. Op basis van het bureauonderzoek werd in de diepe ondergrond van het plangebied dekzand verwacht. In de top hiervan kunnen in potentie archeologische resten uit het Paleolithicum aanwezig zijn. Gezien de grote diepte waarop deze niveaus voorkomen (ca. 15 m beneden het maaiveld) is hierover echter niets bekend. Ook zal deze diepte niet worden bereikt door de voorgenomen werkzaamheden. In het Holoceen kreeg de zee steeds meer invloed en werden wad- en kwelderafzettingen (Laagpakket van Wormer binnen de Naaldwijk Formatie) afgezet. Het onderzoeksgebied maakte in het Mesolithicum, Neolithicum en deels de Bronstijd deel uit van een grote kustvlakte, vergelijkbaar met de huidige Wadden. De hier ontstane afzettingen waren in het verleden ongeschikt voor bewoning. Tijdens de vorming van de afzettingen van Wormer vormden zich aan de kust strandwallen. Het gebied achter de strandwallen, waar het plangebied onderdeel van uitmaakt, raakte steeds minder vaak overstroomd, waardoor zich een dik veenpakkket kon ontwikkelen. Bewoning op het veen kon in het verleden alleen plaatsvinden op de goed ontwaterde, relatief hooggelegen veenkussens. Binnen het plangebied is hiervan, op basis van reeds uitgevoerd onderzoek in de omgeving, geen sprake van. Vanaf het begin van de Late Middeleeuwen werd het ontstane veenlandschap door de mens in cultuur gebracht. Schuin of haaks op de veenstromen (zoals die van de noordelijk gelegen Where) werden sloten aangelegd met als doel het veen te ontwateren. De bewoning concentreerde zich voornamelijk langs de doorgaande (water)wegen, ook wel ontginningslinten genoemd. Op basis van historisch kaartmateriaal uit de 17e eeuw wordt echter duidelijk dat één van die ontginningslinten, de Purmerweg, op enige afstand ten noorden van het plangebied en direct ten zuiden van de Where heeft gelegen. Pas in de 17e tot 19e eeuw is deze weg rechtgetrokken en kreeg het zijn huidige ligging. De trefkans op archeologische resten uit de Late Middeleeuwen wordt hierdoor klein geacht. Tevens zijn op basis van het bureauonderzoek geen aanwijzingen voor latere behoudenswaardige archeologische resten aangetroffen. Verder moet in het gehele plangebied rekening worden gehouden met bodemverstoring door het toepassen van grondverbetering en het historisch gebruik. De kans op het aantreffen van archeologische resten wordt in het plangebied klein geacht. ADC ArcheoProjecten adviseert om het terrein vrij te geven voor de voorgenomen ontwikkeling. Het is echter niet volledig uit te sluiten dat binnen het onderzochte gebied toch nog archeologische resten voorkomen. Het verdient daarom aanbeveling om de uitvoerder van het grondwerk te wijzen op de plicht archeologische vondsten te melden bij de bevoegde overheid, zoals aangegeven in artikel 53 van de Monumentenwet