West-Friese Archeologische Notities 40

De archeologische waarneming bevestigt de hoge verwachting voor dit terrein. Achteraf kunnen we zeggen dat een opgraving veel meer informatie had opgeleverd. Een groot deel van de sporen is ongezien verloren gegaan en de sporen die wel zijn gezien, zijn beperkt gedocumenteerd. We beschikken bijvoorbeeld niet over geschikte houtmonsters voor dendrochronologisch onderzoek. Een precies bouwjaar voor de oudste bebouwing valt daardoor niet te geven. Toch heeft de waarneming wel degelijk relevante informatie opgeleverd. Als we de vastgelegde sporen combineren met de opgravingsplattegrond van Koepoortsweg 73 (project 306) en met de oudste kadastrale kaart uit 1823 kan een plattegrond worden gereconstrueerd. Op het perceel stond een gebouw van ongeveer 11,5 meter lang (OW) en 7 meter breed (NZ). Aan de zuidkant bevond zich een bouwdeel waarvan de achtergevel op dezelfde lijn stond als bij Koepoortsweg 73. Dit gebouw was ongeveer 11,5 meter lang (NZ) en 6 meter breed (OW). Waarschijnlijk zijn beide bouwdelen gelijktijdig gebouwd als L-vormig gebouw en zijn deze later opgesplitst in twee percelen (zie kaart 1823). De toegepaste bakstenen en wandtegels wijzen op een datering rond 1625. Achter de zuidwesthoek bevond zich een houten bak waarin afval werd gedumpt. De vondsten dateren rond 1675 en wijzen niet op enige welstand van de eigenaars. Het pand is vermoedelijk gebouwd als buitenhuis of tuinhuis van een rijk persoon in de stad. Het afval is afkomstig van de tuinman of ander personeel dat hier verbleef of woonde. De vondsten uit twee afvalkuilen dateren uit dezelfde periode. Het gaat om eenvoudig kook- en tafelgerei en de goedkoopst verkrijgbare tabakspijpen. Uit de historische bronnen blijkt dat in de eerste helft van de 18de eeuw een van de rijkste personen in de stad de eigenaar was van het gebouw. Hij zal hier zo nu en dan in de zomer hebben verbleven. Vondsten die met hem in verband te brengen zijn ontbreken