Mediation and Domestic Violence: Theoretical Reflection on the Polish Background

The use of mediation in criminal cases involving domestic violence is the subject of controversy. The United Nations Department of Economic and Social Affairs even suggests that mediation should be prohibited in such cases. Domestic violence is defined as a pattern of behavior designed to control an intimate partner, and consequently, the trust, good faith and transparency necessary for mediation are likely to be missing. On the other hand, supporters of restorative justice point to the beneficial effects of properly conducted mediation on the relationship between the parties, psychological strengthening of the victim and rehabilitation of the perpetrator. In this article, we present the advantages and disadvantages of mediation in cases of domestic violence. We come to the conclusion that, in general, mediation in such matters should be allowed, although it bears certain risks and requires mindfulness. The risk is dramatically higher when domestic violence affects a child. The relative admissibility of mediation in cases of domestic violence should not automatically include situations in which a child is a victim. In cases where a child becomes victim to domestic violence, mediation should in fact be forbidden. Even if the regulations do not expressly provide for such a prohibition, we attempt to show in this article that mediation with a battered child is unacceptable.Alejo, K. (2014). Long-Term Physical and Mental Health Effects of Domestic Violence, Themis: Research Journal of Justice Studies and Forensic Science, 2. Bieńkowska, E. (2009). Mediacja w sprawach karnych i nieletnich: Kiedy organ procesowy może (a nawet powinien) odwołać się do postępowania mediacyjnego. In L. Mazowiecka (Ed.), Mediacja, Warsaw. Birch, A., & Malim T., (1997). Psychologia rozwojowa w zarysie. Od niemowlęctwa do dorosłości, Warsaw Błachut, J., Gaberle, A. & Krajewski, K. (2001). Kryminologia, Gdańsk. Bossowski, J. (1924). Ewolucja postępowania w procesie karnym, Poznań. Browne, K., & Herbert, M. (1999). Zapobieganieprzemocy w rodzinie, State Agency for the Prevention of Alcohol-Related Problems (PARPA), Warsaw. Chlebowicz P., & Kotowska-Romanowska, M. (2008). Problematyka mediacji z perspektywy wiktymologicznej. In T. Cielecki (Ed.), Pozycja ofiary w procesie karnym – standardy europejskie a prawo krajowe, Szczytno. Cielecki, T. (2009). Bezdroża mediacji. In L. Mazowiecka (Ed.), Mediacja, Warsaw. Cordes, D. (1995). Pojednanie sprawcy z ofiarą jako pozasądowa forma rozwiązania konfliktu. In E. Bieńkowska (Ed.), Teoria i praktyka pojednania ofiary ze sprawcą. Materiały konferencji międzynarodowej, Warsaw. Council of Europe materials – 1986 (1999), Niebieska Linia no. 4. Dąbrowska, U. (2012). In J. Ignaczewski (Ed.), Rozwód i separacja, Warsaw. Debesse, M. (Ed.). (1963). Psychologia dziecka, Warsaw. Dymowska, M. (1997). Przemoc fizyczna wobec dziecka w rodzinie, Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze no 10. Ereciński, T. (2009). In T. Ereciński (Ed.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Część pierwsza. Postępowanie rozpoznawcze. Tom 2, Warsaw. Explanatory Report to the Council of Europe Convention on preventing and combating violence against women and domestic violence, Istanbul, 11.05.2011, https://rm.coe.int/16800d383a. Forward, S. (1994). Toksyczni rodzice, Warsaw. Gójska, A. & Huryn, V. (2007). Mediacja w rozwiązywaniu konfliktów rodzinnych, Warsaw. Grillo, T. (1991). The Mediation Alternative: Process Dangers for Women, The Yale Law Journal, Vol. 100, No. 6 (April). Grodziecka, M. (2012). Mediacja w sytuacjach przemocy domowej na tle doświadczeń polskich i zagranicznych (zagadnienia wybrane w postępowaniu uproszczonym). In D. Gil (Ed.), Gwarancjepokrzywdzonych w postępowaniachszczególnych, Warsaw. Guidelines of the Committee of Ministers of the Council of Europe on child-friendly justice, 2010, Retrieved from http://www.coe.int/t/dghl/standardsetting/childjustice/Source/GuidelinesChildFrien dlyJustice_PL.pdf. Hanausek, T. (1966). Przemoc jako forma działania przestępnego, Krakow. Handbook for Legislation on Violence against Women (2009), New York. Retrieved from http://www.un.org/womenwatch/daw/vaw/handbook/Handbook%20for%20legislati on%20on%20violence%20against%20women.pdf. Hansen, T. (2006). Restorative Justice In Eastern Europe Retrieved from http://www.cehd.umn.edu/ssw/rjp/resources/rj_dialogue_resources/RJ_Dialogue%2 0Approaches/RJ_%20in_Eastern_Europe.pdf. Hughes, P. M. (2000). Na czym polega wybaczanie? In J. Hołówka (Ed.), Filozofia moralności. Wina, kara, przebaczenie, Warsaw. Irving, H., & Benjamin M. (1995). Family mediation. Contemporary issues, Sage Publications. Klubińska, M. (2014). Glosa do uchwały z dnia 20 czerwca 2012 r., sygn. I KZP 9/12, Prokuratura i Prawo no. 2. Kocur, J., & Rzeźniczak, Ł. (2002). Analiza psychospołecznych uwarunkowań zachowań agresywnych w rodzinach, Postępy Psychiatrii i Neurologii no 11 (supplement. 2). Kornak, M. (2009). Małoletni jako świadek w procesie karnym, Warsaw. Kosonoga, J. (2004). Przesłuchanie pokrzywdzonego w trybie art. 185a k.p.k., Prokuratura i Prawo no. 1. Krawiec, A. Z. (2012). Małoletni pokrzywdzony w polskim procesie karnym, Toruń. Księżak, P. (2006). Przebaczenie w polskim prawie cywilnym, Państwo i Prawo no. 11. Kulesza, C. (1995). Mediacja a system wymiaru sprawiedliwości: szanse, ograniczenia, zagrożenia. In E. Bieńkowska (Ed.), Teoria i praktyka pojednania ofiary ze sprawcą. Materiały konferencji międzynarodowej, Warsaw. Kwiatkowska-Darul, V. (2007). Przesłuchanie małoletniego świadka w polskim procesie karnym, Toruń. Lipowska-Teutsch A. (1998). Wychowywać, wyleczyć, wyzwolić, State Agency for the Prevention of Alcohol-Related Problems, Warsaw. Lowe, A. E., & Dodge Abrams, N. (2011). Should We Mediate Cases Involving Domestic Violence?, Oakland County Bar Association. Retrieved from https://www.riverdalemediation.com/wp-content/uploads/2011/01/Lowe-and- Abrams-should-we-mediated-cases-involving-domestic-violence.pdf. Marzec-Holka, K. (1999). Przemoc seksualna wobec dziecka, Bydgoszcz. Murphy, J. C., & Rubinson, R. (2005). Domestic Violence and Mediation: Responding to the Challenges, Family Law Quarterly, 39(1), (Spring). Norwood, W. D., Jouriles, E. N., McDonald, R., & Swank, P. R. (2004). Domestic Violence and Deviant Behavior, NCJ 199713. Pearson, J. (1997) Mediating when domestic violence is a factor: Policies and practices in court-based divorce mediation programs, Mediation Quarterly, Vol. 14, Issue 4 (Summer). Pilszyk, A. (2007). Obraz psychopatologiczny sprawcy przemocy w rodzinie, Psychiatria Polska, XLI(6). Płatek, M. (2007-2008). Karnoprawne modele przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Archiwum Kryminologii, XXIX-XXX. Pospiszyl, I. (1994). Przemoc w rodzinie, Warsaw. Safjan, M. (2013). In K. Pietrzykowski (Ed.), Kodeks cywilny. Tom II. Komentarz, Warsaw Sitarska, A. (2006). Przemoc w rodzinie a mediacja, Prokuratura i Prawo no. 1. Sitarz, O., & Bek, D. (2014). Glosa do uchwały SN z 20 VI 2012, I KZP 9/12, Państwo i Prawo no. 9. Skrobotowicz, G. A. (2014). Mediacja w sprawach o przemoc w rodzinie, Prokuratura i Prawo no. 3 Spurek, S. (2012). Przeciwdziałanie przemocy w rodzinie. Komentarz, Warsaw. Stanik, J. M. (2013). Psychologiasądowa, Warsaw. Tucholska, S. (2002). Charakterystyka sprawców przemocy domowej. Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze, 1. United Nations. (1993). Strategies for confronting domestic violence: a resource manual. New York: United Nations. Vestal, A. (2007). Domestic Violence and Mediation: Concerns and Recommendations, Mediaton.com. Retrieved from http://www.mediate.com/articles/vestala3.cfm. Walker, L. E. (1980). The Battered Woman. New York. Woźniak-Bahr, A. (2009). Diploma paper submitted as part of the postgraduate mediation programme, Mediator no. 50. Wójcik, D. (2010). Rola mediacji między pokrzywdzonym a sprawcą przestępstwa. In A. Marek (Ed.), System prawa karnego. Zagadnienia ogólne, Warsaw. Zięba, B., & Paluch, M. (2014). Intrafamilial violence as a social problem and subject of social work, ГІРСЬКА ШКОЛА УКРАЇНСЬКИХ КАРПАТ, 11