The effects of remote ischaemic preconditioning and n-acetyl cysteine with remote ischaemic preconditioning in rat hepatic ischaemia reperfusion injury model

Amaç: Şok, kardiyak arrest, turnike uygulamaları, karaciğerin major cer(İR) hasarı hastada ciddi organ yetersizliklerine neden olabilmektedir. Bu hasarı önlemede uzak iskemik ön koşullama (UİÖK) ve farmakolojik ön koşullama etkinliği kanıtlanmış yöntemlerdendir. Bu çalışmanın amacı deneysel rat karaciğer İR modelinde tek taraflı alt ekstremiteye uygulanan UİÖK ve UİÖK'ye farmakolojik ön koşullama olarak eklenen NAS'ın etkilerinin karşılaştırılmasıdır. Gereç ve Yöntem: DEÜTF Hayvan Deneyleri Yerel Etik Kurulu onayı alındıktan sonra ağırlıkları 250-300 g arasında değişen 28 adet erkek Wistar albino rat yedişerli 4 gruba ayrıldı. Tüm gruplara genel anestezi altında laparatomi uygulandı ve hepatik pedikül diseke edildi. Grup I (Sham,n=7) :Laparatomi uygulandıktan ve hepatik pedikül diseke edildikten sonra başka hiçbir işlem yapılmadan batın kapatıldı. Grup II (İR,n=7): Karaciğere 30 dk. total iskemi sonrasında 4 saat reperfüzyon uygulandı. Grup III (UİÖK+İR,n=7): Sol arka bacağa uygulanan 3 döngü iskemik ön koşullama sonrası karaciğerde İR oluşturuldu. Grup IV (UİÖK+NAS+İR,n=7): 3 döngü UİÖK ve ardından intraperitoneal verilen 150 mg/kg NAS sonrası karaciğerde İR oluşturuldu. Tüm gruplarda ratların anestezi süresi eşit tutuldu, histopatolojik değerlendirme için karaciğer çıkarıldıktan ve biyokimyasal değerlendirme (AST,ALT, LDH) için kan alındıktan sonra ratlar sakrifiye edildi. Bulgular: Karaciğer histopatolojik hasar skoru Sham Grubunda diğer gruplara göre anlamlı olarak düşük bulundu (p< 0,01). İskemi Reperfüzyon Grubundaki histopatolojik hasar skorları UİÖK+İR ve UİÖK+NAS+İR gruplarından anlamlı olarak yüksek saptandı (p< 0,01). Uzak İÖK+NAS+İR ve UİÖK+İR grupları arasında hasar skorlarında anlamlı bir fark saptanmadı (p=0,334). Biyokimyasal parametrelerin (AST,ALT,LDH) düzeyleri karşılaştırıldığında İR Grubu ile UİÖK ve UİÖK+NAS grupları arasında anlamlı bir fark bulunmadı. Sonuç: Bu deneysel çalışmada rat karaciğer total İR modelinde UİÖK ve UİÖK+NAS'ın İR hasarını histopatolojik olarak anlamlı düzeyde azalttığı saptanırken UİÖK+NAS ve UİÖK grupları arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Biyokimyasal parametrelere göre karaciğer İR hasarını azaltmada her iki yöntemin de etkinliği gösterilememiştir. Background: Ischaemia reperfusion (IR) injury which can develope after shock, cardiac arrest, major hepatic surgeries, liver transplantation and tourniquet application may result in severe organ failures. Remote ischaemic preconditioning (RIP) and pharmacological preconditioning are the effective methods that can be used to prevent IR injury. The aim of this study was to evaluate the effects of RIP and N-acetyl cysteine (NAC) with RIP in the rat hepatic IR injury model. Materials and Methods: After obtaining approval from the Instutional Ethics Committee, 28 Wistar albino male rats weighing approximately 250-300 g were divided into 4 groups. Laparotomy and hepatic pedicle dissection were performed to all groups under general anaesthesia. Group I (Sham, n=7): Laparotomy and hepatic pedicle dissection were performed but nothing else was done. Group II (IR, n=7): After 30 minutes of hepatic pedicle occlusion, 4 hours of reperfusion was performed. Group III (RIP+IR, n=7): After 3 cycles of ischemic preconditioning applied to left hind leg, hepatic IR was performed.Group IV (RIP+NAC+IR, n=7): After 3 cycles of RIP and intraperitoneal administration of NAC (150 mg/kg), hepatic IR was performed. Durations of anaesthesia were equal in all groups. All the rats were sacrificed after blood samples were taken and liver was Results: The histopathological injury score of liver (HISL) was significantly lower in the sham group compared with the other groups (p< 0.01). The injury score of IR group was significantly higher than the RIP+IR and RIP+NAC+IR groups (p< 0.01). There was no significant difference in HISL between the RIP+IR and RIP+NAC+IR groups. There were no significant differences in biochemical parameters (AST,ALT, LDH) between the IR , RIP+IR and RIP+NAC+IR groups. Conclusions: In the present study, it was demonstrated histopathologically that both RIP and RIP+NAC decreased hepatic IR injury significantly but there was no significant difference between RIP+IR and RIP+NAC+IR groups. According to the biochemical parameters, both methods could not prevent IR injury