DRUG-INDUCED LUPUS

İlaca bağlı lupus, suçlu ilacın kesilmesiyle klinik bulguların geri dönebildiği, sistemik lupus eritematozun kendini sınırlayan bir formudur. En sık neden olan ilaçlar hidralazin ve prokainamiddir, bunları takiben klorpromazin, izoniazid, metildopa, penisilamin, kinidin ve sulfasalazin sık suçlanan ilaçlar arasındadır. Yeni biyolojik ajanların ve antisitokin tedavilerin gündemde olmasıyla birlikte ilaca bağlı lupus görülme sıklığı artmıştır. En sık görülen klinik bulgular; artralji, artrit, miyalji, serozit ve ateştir. Antihiston antikorları hastalarda çoğunlukla bulunmaktadır. İlaca bağlı lupusta, suçlu ilacın kesilmesi ile hastalık bulguları ortadan kalkmasına rağmen, bazen kısa dönem kortikosteroid tedavisine ihtiyaç olmaktadır. Drug-induced lupus is a self-limited form of systemic lupus erythematosus which resolves clinical manifestations when the offending drug is discountinued. The most common precipitants are hydralazine and procainamide, followed by chlorpromazine, isoniazid, methyldopa, penicillamine, quinidine and sulfasalazine. Some of the newer biologic and anticytokine therapies appear to be associated with an increased incidence of drug-induced lupus. The most common presentations of drug-induced lupus are arthralgias, arthritis, myalgias, serositis and fever. Anti-histone anitibodies are commonly found. Clinical manifestations of drug-induced lupus resolve on drug cessation, although short-term corticosteroid treatment is sometimes required