Overview of first generation ıslamists to nationalism

İslamcılık, tüm sosyal ve siyasal hayata uygulanması istenen inanç, düşünce ve davranış kurallarını içine alan çift yön taraflı bir ‘ideolojik formül’ haline getirilmiştir. Bir yönü ‘ferdi’ plandadır. İslam coğrafyasında yaşayan fertlerin, özellikle Müslümanların tek tek hayatlarını düzenlemek ister. Özel hayatlarına karışır. Onlara bir yaşama yolu çizer. Öteki yönü ile de, ‘kolektif plandadır'. İslam dünyasında, henüz milletleşmemiş halk kitlelerine, bağımsızlığa kavuşmamış milletlere, Devletlere kurtuluş, kuruluş ve kalkınma yolu çizer, birbirleriyle münasebetlerini sağlayan kurallar yapar. Kısaca İslam dünyasında yaşayan insanların ve toplumların hayat prensibidir. Fransız devrimiyle ile birlikte tarih sahnesinde yerini almış olan milliyetçilik bir sosyal olgu olarak modern dönemde ortaya çıkmasına rağmen geçmişle bağlarını hiçbir zaman koparmamıştır. Birinci kuşak İslamcılardan Bediüzzaman Said Nursi, Mehmet Akif Ersoy ve Babanzade Ahmet Naim’in milliyetçilik anlayışları değerlendirildi.Islamism, it requested applying all social and political life of faith, thought and conduct field into a double-sided direction 'ideological formula has been made into. One aspect of 'individual' is the plan. Of individuals living in the Islamic world, especially Muslims want to edit their individual lives. Blends into the private lives. Draw a way to them to live. As with other aspects, 'is a collective plan'. In the Islamic world, not just nationalization of the masses, the people were attaining independence, the liberation of the State, organizations and draw the path of development, make rules providing their relations with each other. In brief lives principle is the people and communities who live in the Islamic world. The French revolution that has taken place in the stage of history with nationalism has been never severed ties with the past and despite the emergence of the modern era as a social phenomenon. At the first generation of Islamists Said Nursi, Mehmet Akif Ersoy and Babanzade Ahmet Naim's understanding of nationalism were evaluated