Plangebied Zuiveringsterrein Kwakkelwei te Katwijk aan den Rijn, gemeente Katwijk; archeologisch vooronderzoek: een inventariserend veldonderzoek (karterend booronderzoek)

In opdracht van Hoogheemraadschap Rijnland heeft RAAP in september 2018 een archeologisch vooronderzoek in de vorm van een bureau- en inventariserend veldonderzoek (verkennend booronderzoek) uitgevoerd voor het plangebied Zuiveringsterrein Kwakkelwei te Katwijk aan den Rijn in de gemeente Katwijk. De doelstelling van het bureauonderzoek en verkennend booronderzoek is het vaststellen van de archeologische waarde van het terrein, dan wel de archeologische vindplaats. Daartoe wordt informatie verzameld over bekende en verwachte archeologische resten teneinde een gespecificeerde archeologische verwachting op te stellen. Het verkennend booronderzoek heeft tot doel de verkregen informatie uit het bureauonderzoek te controleren en waar nodig aan te vullen. Het plangebied bevindt zich in het estuarium van de Oude Rijn. Op basis van de gegevens uit de omgeving gold de verwachting dat het gebied zich in een relatief jong deel van het estuarium bevindt, waarbij de oudste niveaus door latere erosie verdwenen zijn. Het booronderzoek heeft de complexe landschappelijke situatie in het estuarium van de Oude Rijn bevestigd. In de boringen zijn twee fasen van afzettingen onderscheiden. Het bovenste niveau, bestaande uit zandige klei tot zand lijkt tot de (post-)Romeinse activiteit van de Oude Rijn te behoren. Van de andere fase kan enkel gesteld worden dat deze ouder is, een specifieke datering kan aan dit landschap op basis van de boringen niet gekoppeld worden. In de bodemlagen van beide fasen van sedimentatie zijn geen kansrijke vegetatiehorizonten of aanwijzingen voor cultuurlagen aangetroffen. Het ontbreken van dergelijke niveaus maakt de kans op de aanwezigheid van nederzettingssporen kleiner. Ook zijn in de boringen zijn geen relevante archeologische indicatoren aangetroffen. In boring 45 is een fragment onverbrande dierlijke bot aangetroffen in verlandingsafzettingen, dit kan evengoed een natuurlijke als antropogene oorsprong hebben. Verder is in veel boringen baksteen puin aangetroffen, dit bevindt zich echter in de verstoorde bovengrond en dus in verstoorde context. De bodem is wisselend verstoord tussen circa 0,4 – 1,6 m –Mv. Hierdoor is het laat-middeleeuwse oppervlak waarschijnlijk over een groot deel van het gebied verstoord. De kans op intacte middeleeuwse archeologische resten wordt daardoor gering geacht. Op basis van het bovenstaande wordt geconcludeerd dat de archeologische verwachting voor zowel de Late IJzertijd-Romeinse tijd als voor de Middeleeuwen naar beneden kan worden bijgesteld. Op basis van de resultaten van dit onderzoek wordt de kans klein geacht dat in het plangebied archeologische resten bedreigd worden. Daarom wordt in het kader van de voorgenomen bodemingrepen geen vervolgstap uit het proces van de Archeologische Monumentenzorg (AMZ) noodzakelijk geacht