Ženski se identiteti u Andrićevim pripovijetkama trebaju promatrati kroz različite prizme. Prije svega, identitet se kao društvena, psihološka, filozofska pa i umjetnička i književnoteorijska pojava definira kao fluidan proces formiranja ličnosti nekog pojedinca uslijed međudjelovanja njegovih osobnih karakternih predispozicija i okoline u kojoj se razvija. Ženski se likovi u Andrićevim pripovijetkama javljaju na više razina: kao epizodni likovi, razrađeni karakteri i/ili junakinje koje književnom tekstu nadopunjavaju emocionalnu obojenost i razvijaju empatiju u čitateljevoj perspektivi. Moguće je javljanje kroz kolektivni ženski identitet, koji je ništa drugo do grupe žena čiji su pojedinačni identiteti vrlo slični, obični, svakodnevni, uk...