Stationary source air emissions monitoring

Završnim radom pojašnjava se pojam emisije, zakonska regulativa zbog koje se mjerenja emisija moraju provoditi i tko ih provodi. Definira se mjerno mjesto za mjerenje emisija u zrak iz nepokretnih izvora i zahtjevi koje ono mora zadovoljiti. Opisuju se metode i analitički instrumenti pomoću kojih se određuje protok, vlaga, ukupni organski ugljik, kisik, ugljikov(II) oksid, ugljikov(IV) oksid, dušikovi oksidi, sumpor(IV) oksid i čestice. Podaci dobiveni mjerenjima se obrađuju te prikazuju u izvješću koje se izrađuje po određenim smjernicama koje su u završnom radu opisane. Nabrojane su zapreke, prikupljene iskustvom, s kojima se ispitni laboratoriji najčešće susreću prilikom provedbe mjerenja emisija