Econsultancy

Econsultancy heeft een archeologische begeleiding en proefsleuvenonderzoek uitgevoerd voor de locatie Hof van Holland aan de 's-Gravelandseweg te Hilversum in de gemeente Hilversum. In het plangebied is de tot voor kort aanwezige bebouwing gesloopt, waarna de nieuwbouw van een appartementencomplex (oostelijke zijde plangebied) en drie grondgebonden woningen (westelijke zijde plangebied) is gerealiseerd. Het archeologisch onderzoek werd noodzakelijk geacht om te bepalen of er een gerede kans is dat archeologische waarden wel of niet aanwezig (kunnen) zijn in de ondergrond, die door de voorgenomen bodemingrepen kunnen worden aangetast/verloren kunnen gaan. Daarom is het binnen het kader van de Erfgoedwet (2016), voortvloeiend uit het Verdrag van Malta uit 1992, verplicht voorafgaand archeologisch onderzoek uit te voeren. De sloop van de ondergrondse gebouwdelen heeft plaatsgevonden onder archeologische begeleiding. Doel van deze archeologische begeleiding (protocol opgraven) is een inventarisatie, karakterisering en documentatie van aan- en afwezigheid van archeologische waarden in een door een niet-archeologische bodemverstorende activiteit te verstoren gebied. Hiermee wordt inzicht gekregen in de archeologische betekenis van het gebied en vindt een registratie van de aangetroffen/of afwezige waarden. Er wordt alleen onderzoek gedaan binnen de voor de ondergrondse sloop- en bouwwerkzaamheden geplande ontgravingsdiepte en –oppervlakte. Buiten de begrenzing van de bestaande bebouwing is een archeologisch inventariserend veldonderzoek door middel van proefsleuven (IVO-P) uitgevoerd. Doel van het proefsleuvenonderzoek is het aanvullen en toetsen van de gespecificeerde archeologische verwachting, zoals geformuleerd in het vooronderzoek. Het gaat om gebieds- of vindplaatsgericht onderzoek. De IVO gebeurt door middel van waarnemingen in het veld, waarbij (extra) informatie wordt verkregen over bekende en/of verwachte archeologische waarden binnen een onderzoeksgebied. Dit omvat de aan- of afwezigheid, de aard, de omvang, de datering, de gaafheid, de conservering en de inhoudelijke kwaliteit van de archeologische waarden. Belangrijk is dat op basis van het inventariserend veldonderzoek een beslissing kan worden genomen of verder archeologisch (voor)onderzoek in het gebied noodzakelijk en verantwoord is. Gespecificeerd archeologisch verwachtingsmodel Uit de landschappelijke ligging, op de overgang van een relatief hoog naar een lager gelegen deel van de stuwwal, blijkt dat het plangebied vanaf het Paleolithicum gunstig is geweest voor jagers-verzamelaars en vanaf het Neolithicum voor landbouwers. Uit de archeologische gegevens die verzameld zijn uit het onderzoeksgebied blijkt dat er in de omgeving van het plangebied sporen van menselijke activiteit zijn waar genomen uit het Neolithicum en de periode Late-Middeleeuwen - Nieuwe tijd. Ook zijn waarden bekend uit het Paleolithicum, de IJzertijd en de Vroege-Middeleeuwen. Deze bevinden zich echter op relatief grote afstand van het plangebied. De Neolithische objecten zijn aangetroffen op een relatief hoog gelegen deel van de stuwwal, op een afstand van circa 700 m ten noordwesten van het plangebied. Archeologische waarden uit deze periode worden derhalve met name in deze landschappelijke eenheid verwacht. De bekende waarden uit de periode Late-Middeleeuwen - Nieuwe tijd liggen grotendeels binnen de historische kern van Hilversum, waar ook het plangebied deel van uit maakt. Ook wordt door de AWN gemeld dat de oudste, vroegmiddeleeuwse bewoning van Hilversum, in de omgeving van de Kerkstraat aanwezig zal zijn geweest. Op basis van de ligging van het plangebied ten opzichte van de bekende archeologische waarden, werd de kans op aanwezigheid van resten uit de periode Middeleeuwen - Nieuwe tijd daarom hoog geacht. Voor de overige periodes gold een middelhoge verwachting. Resultaten Proefsleuvenonderzoek Tijdens de veldwerkzaamheden zijn sporen van bewoning aangetroffen uit de periode 18e - 20e eeuw n. Chr. De aangetroffen sporen betreffen allen sporen van relatief diep ingegraven structuren (putten en een kelder). Ondiepe grondsporen zijn niet aangetroffen. In combinatie met de aangetroffen bodemopbouw in de profielen leidt dit tot de conclusie dat de bodem op de onderzoekslocatie in de 20e eeuw grootschalig verstoord is. De aangetroffen resten zijn te relateren aan bebouwing die op kaartmateriaal uit de 19e en 20e eeuw is weergegeven. Het onderzoek heeft geen aanwijzingen opgeleverd voor de aanwezigheid van oude-re resten. Het is niet duidelijk of deze nooit aanwezig zijn geweest, of dat deze door de grootschalige bodemverstoringen in de 20e eeuw verloren zijn gegaan. Conclusie en selectieadvies Tijdens het onderzoek zijn zes werkputten aangelegd met een gezamenlijke oppervlakte van circa 2000 m². Tijdens aanleg van de werkputten zijn twee waterputten, daterend uit de periode 18e - 19e eeuw en 20e eeuw n. Chr., en een keldervloer uit de 19e eeuw n. Chr. aangetroffen. De aangetroffen sporen zijn te relateren aan bebouwing die op historisch kaartmateriaal uit de 19e en 20e eeuw is weergegeven. Op basis van het ontbreken van ondiepe grondsporen, in combinatie met de aangetroffen bodemopbouw in de profielen, wordt verwacht dat in de 20e eeuw grootschalige bodemverstoring heeft plaatsgevonden, waarbij de vindplaats grotendeels vergraven is. Op basis van de waardering van (het restant van) de vindplaats is deze niet behoudenswaardig