Archeologisch bureauonderzoek aan de Sint Vitusstraat 17 te Bussum

Op grond van de geomorfologische gesteldheid van het plangebied, de reeds bekende archeologische waarden en de historische ontwikkeling kunnen archeologische resten worden verwacht uit het Paleolithicum tot en met de Nieuwe Tijd. Hoewel er in het Gooi aanwijzingen voor bewoning zijn gevonden die teruggaan tot aan het Paleolithicum, is er pas vanaf het Laat-Mesolithicum sprake van permanente bewoning. Voor archeologische waarden uit het Paleolithicum en Mesolithicum geldt een lage verwachting. De verschillende vondsten die in de omgeving gedaan zijn, daterend uit het Neolithicum en de Bronstijd, zorgen ervoor dat er voor deze perioden middelhoge archeologische verwachting geldt. Hoewel Bussum al in de 9 e eeuw bestaat, is het dorp rond het jaar 1500 verplaatst naar de huidige locatie. Voor archeologische resten vanaf de IJzertijd tot aan de Late-Middeleeuwen geldt dan ook een lage archeologische verwachting. Omdat het plangebied binnen de historische dorpskern ligt kunnen er archeologische resten verwacht worden van direct na de verplaatsing van het dorp. Er geldt dan ook een hoge archeologische verwachting voor resten uit (het einde van) de Late-Middeleeuwen en de Nieuwe Tijd. Hoewel nieuwbouw (20 e eeuw) binnen het plangebied de ondergrond ongetwijfeld enigszins heeft verstoord, is niet bekend in hoeverre dit het geval is. Wanneer (delen van) het plangebied nog onverstoord zijn kunnen archeologische sporen zich reeds binnen enkele decimeters onder het maaiveld bevinden. De diepste sporen kunnen tot enkele meters diepte reiken