Archeologisch bureauonderzoek & Inventariserend Veldonderzoek, verkennende en karterende fase

In opdracht van Werkorganisatie Duivenvoorde heeft IDDS Archeologie in februari 2019 een archeologisch bureauonderzoek en een inventariserend veldonderzoek (IVO), verkennende en karterende fase, uitgevoerd aan het Laantje van Van Wissen in Voorschoten, gemeente Voorschoten. Conform het vigerende bestemmingsplan Laantje van Van Wissen bevindt het plangebied zich in een zone met dubbelbestemming Archeologie Waarde 3. Bovendien blijkt het plangebied volgens de beleidskaart van de gemeente Voorschoten te liggen in een zone met een hoge verwachting (zie Figuur 1). In deze zone dient archeologisch onderzoek te worden uitgevoerd indien een grondbewerking dieper reikt dan 0,3 m -mv en een oppervlakte heeft van meer dan 100m2. De bestaande noordwest-zuidoost georiënteerde watergang aan de zuidzijde van het perceel zal over een lengte van 170 m worden verbreed van ongeveer 2,0 m tot ongeveer 4,5 m. De diepte van de watergang is ongeveer 1,0 m (zie Figuur 2). In totaal gaat het om een ontgravingsoppervlak van 475 m2. De vrijstellingsgrenzen van het bestemmingsplan en de beleidskaart zullen bij deze werkzaamheden worden overschreden. De kans bestaat dat eventueel aanwezige archeologische waarden hierdoor verstoord dan wel vernietigd zullen worden. Hierdoor dient dit archeologisch onderzoek te worden uitgevoerd. Uit het bureauonderzoek blijkt dat in het plangebied sprake is van een landschap van Oude Duinen. Een deel van de Oude Duinen is in het verleden afgegraven en/of geëgaliseerd. Eerder booronderzoek heeft uitgewezen dat de verstoringsdiepte gemiddeld ligt rond de 0,7 m -mv ofwel -0,75 m NAP en maximaal rond -1,0 m NAP / 1,0 m –mv ligt. Onder deze verstoringsdiepte kunnen in het duinzand echter nog meerdere bewoningsniveaus aanwezig zijn; hoewel het op basis van de boringen uit 2011 en 2016 waarschijnlijk is dat er sprake is van één niveau direct onder de verstoorde bovengrond. Archeologische resten kunnen dateren vanaf het ontstaan van de strandwal in het Midden Neolithicum en kunnen bestaan uit diverse complextypes als bewoning, begraving en landbouw. De verwachte nederzettingsterreinen uit de periode Neolithicum tot en met Nieuwe tijd kunnen zich kenmerken door de aanwezigheid van een cultuurlaag en een relatief hoge vondstdichtheid. Het kan echter ook gaan om kleinere of vondstarme vindplaatstypen zonder herkenbare cultuurlaag. De omvang van de vindplaatsen op de strandwallen kan sterk variëren, van minder dan 100 tot meer dan 5000 m2. Te verwachten sporen bestaan uit greppels, (paal)kuilen, waterputten, afvalkuilen en dergelijke. Vondstmateriaal kan bestaan uit aardewerk, vuursteen, glas en bouwmateriaal. Onder de grondwaterspiegel kan ook organisch materiaal en metaal worden aangetroffen. Tijdens het onderzoek is geconstateerd dat in het plangebied geen vindplaatsen voorkomen met een oppervlakte van meer dan 1000 m2 in combinatie met een archeologische laag en/of een vondstspreiding van meer dan 40 vondsten per m2. Vindplaatsen groter dan 1000 m2 zonder archeologische laag en/of met een lagere vondstdichtheid dan wel vindplaatsen kleiner dan 1000 m2 kunnen wel nog voorkomen in de top van het intacte duinzand, onder de verstoorde bovenlaag. De kans op kleine vindplaatsen is echter klein. Op basis hiervan adviseert IDDS Archeologie om het plangebied, voor wat betreft het aspect archeologie, vrij te geven voor de voorgenomen civieltechnische werkzaamheden