Bureau voor Archeologie Rapport 651

Bureau voor Archeologie heeft een bureau- en inventariserend veldonderzoek in de vorm van boringen uitgevoerd voor een woningbouwontwikkeling aan de Schouteneinde te Puttershoek. De vraagstelling van het onderzoek luidt: hoe kan rekening gehouden worden met eventuele archeologische waarden bij de voorgenomen ontwikkeling? Het onderzoek is uitgevoerd in overeenstemming met de richtlijnen van de KNA, protocollen 4002 en 4003. In het kader van het onderzoek zijn kaarten, databases en literatuur geraadpleegd om te komen tot een gespecificeerde archeologische verwachting van het gebied. In het plangebied wordt de huidige bebouwing gesloopt en klinkerbestrating verwijderd. Langs de straat Schouteneinde worden nieuwe huizen gebouwd. Achter deze huizen komt een straat met parkeerplaatsen te liggen. Uit het bureauonderzoek blijkt dat het plangebied in het archeologisch landschap ‘jonge zeeinbraken’ waarin de bodem is gevormd door een lagenopbouw van veen, rivier- en zeeafzettingen. Het plangebied ligt in de historische kern van het dorp Puttershoek. De kern heeft mogelijk voorlopers uit de 11 e eeuw n. Chr. maar bestaat in ieder geval vóór 1480. Het plangebied is aangegeven als bebouwd op een kaart uit 1592. Op het kadastraal minuutplan uit 1811 tot 1832 staan langs de straat Schouteneinde een herberg, scheepsmakerij en enkele huizen en schuren. Het zuiden van het plangebied is beschreven als vloeiweides, bleekweide, rietveld en “visfokkerij”. Voor het bouwen van het dorp moeten één of meerdere ophogingslagen zijn aangebracht. Het zuidwestelijk deel van het plangebied is uitgegraven voor een haven begin 20 e eeuw. In het plangebied zijn zes boringen gezet tot minimaal 100 en maximaal 400 cm -mv. Hieruit blijkt dat in het plangebied natuurlijke kwelderafzettingen aanwezig zijn op dieptes vanaf 290 cm -mv. Deze afzettingen vertonen geen vorming van rijping, waardoor de kans op de aanwezigheid van archeologische resten klein is. De natuurlijke bodem is bedekt door twee ophogingslagen. De bovenste laag is tussen 20 en 144 cm dik en bestaat uit cunetzand met puin dat in de 19 e of 20 e eeuw is opgebracht. De onderste ophogingslaag is samengesteld uit klei, slakken en sintels, waarschijnlijk afkomstig uit stadsafval. Deze ophogingslaag stamt uit de Late Middeleeuwen of Nieuwe Tijd. De kans op de aanwezigheid van archeologische resten is in deze ophogingslaag het grootst. Twee boringen langs het Schouteneinde stuitten op een baksteenlaag binnen 100 en 150 cm -mv, mogelijk resten van oude bewoning. Een derde boring in het zuiden van het plangebied stuitte op een diepte van 300 cm -mv op een baksteenlaag, dit is mogelijk een restant van een kade. In het zuidwestelijke deel van het plangebied is een dempingslaag aangetroffen van meer dan vier meter dik. Bureau voor Archeologie adviseert bodemingrepen dieper dan 50 cm -mv te vermijden. Indien dat niet mogelijk is wordt geadviseerd de ondergrondse sloop van de huidige bebouwing archeologisch te begeleiden. Daarnaast wordt geadviseerd de aanleg van de bouwput voor nieuwbouw archeologisch te laten begeleiden, voor zover deze dieper reikt dan de graafwerkzaamheden bij de sloop. Dit onderzoek is met grote zorgvuldigheid uitgevoerd. Het is echter nooit uit te sluiten dat toch archeologische resten worden aangetroffen bij de graafwerkzaamheden. Eventuele archeologische resten is men verplicht te Bureau voor Archeologie Rapport 651 Puttershoek Schouteneinde9 melden bij de Minister van OCW in overeenstemming met de Erfgoedwet uit 2015. In dit geval wordt aangeraden om contact op te nemen met de gemeente Ouderkerk