Salisbury Archeologisch Rapport 168

De laagopeenvolging in het plangebied bestaat uit dekzand, lokale afzettingen uit het Laat Pleistoceen en verspoeld pleistoceen zand. Hierboven ligt plaatselijk een dunne laag veen, het restant is van een veel groter veencomplex dat waarschijnlijk het hele plangebied bedekt heeft. Op het veen, en waar dat ontbreekt op de pleistocene afzettingen, bevindt zich een pakket zand, klei en detritusgyttja, dat in de Zuiderzee en haar voorlopers is afgezet. De zandlagen aan de top van de laagopeenvolging worden eveneens aan de Zuiderzee en meer specifiek aan de zandplaat “Het Spijk” toegeschreven. Het plangebied ligt in de Oostelijke Flevopolder aan een randmeer tegenover Elburg. Het is een hoger gelegen deel in de polder op een zandige ondergrond. Tot het droogvallen van de polder in 1957 was het gebied onderdeel van een zandbank, het Spijk. Het gebied heeft in de polder bestemming recreatie gekregen, omdat de bodem minder geschikt zou zijn voor landbouw. In de omgeving van het plangebied zijn scheepswrakken aangetroffen.De polder Oostelijk Flevoland is aangelegd tussen 1950 en 1957. Op basis van het bureauonderzoek is geconcludeerd dat in het plangebied een hoge archeologische verwachting geldt voor de intacte top van het pleistocene dekzand. Er kunnen resten worden aangetroffen vanaf het Laat-Paleolithicum tot en met de Bronstijd. Daarna zal het door vernatting permanente bewoning onmogelijk geweest zijn. Het plangebied ligt aan de randzone van de Veluwe op een hoger gelegen zandbank. Mogelijk hebben er activiteiten plaatsgevonden vanaf de wal, maar hierover is weinig bekend. Uit de periode Laat-Paleolithicum tot en met het Neolithicum kunnen vooral resten worden verwacht die samenhangen met een mobiele leefwijze, zoals kort bewoonde kampjes. Vanaf het Neolithicum tot en met de Bronstijd worden vooral resten verwacht die te maken hebben met een sedentaire leefwijze, bijvoorbeeld huizen, resten van agrarische activiteit en begravingsrituelen. De omvang van de mogelijk aanwezige archeologisch resten varieert sterk: kampementen hebben over het algemeen een geringe omvang. Nederzettingen bestaan vaak uit één of meerdere huizen. Uit de periode Middeleeuwen – Nieuwe Tijd kunnen resten van schepen verwacht worden, zoals wrakken, onderdelen, resten van de inventaris en de lading (constructiehout, spijkers en nagels, aardewerk, ballastkeien). Vindplaatsen die samenhangen met scheepvaart zijn beperkt van omvang, namelijk de omvang van een schip met eventueel verslagen stukken van het wrak in de omgeving. Resten van scheepswrakken - kunnen in het gehele holocene pakket worden aangetroffen, met name in de bovenste lagen en nabij aan het maaiveld. De laagopeenvolging in het plangebied is tamelijk uniform en valt uiteen in drie lithologische eenheden. De basis van de laagopeenvolging wordt gevormd door al dan niet verspoelde pleistocene afzettingen (dekzand en andere sedimenten van locale herkomst). De top van deze afzetting is nergens meer intact. Op dit pakket ligt plaatselijk een dunne laag veen, die het restant is van een veel groter veencomplex dat waarschijnlijk het hele plangebied bedekt heeft. Op het veen, en waar dat ontbreekt op de pleistocene afzettingen, bevindt zich een pakket zand, klei en detritusgyttja, dat in de Zuiderzee en haar voorlopers is afgezet. In het bureauonderzoek is een hoge verwachting toegekend aan de intacte top van de pleistocene afzettingen. Uit de boringen blijkt echter dat de top van de pleistocene afzettingen nergens meer intact is. Voor zover dit niveau binnen 2,0 m -mv ligt, kan de verwachting naar laag bijgesteld worden. De verwachting voor scheepswrakken en daaraan gerelateerde vondsten blijft gehandhaafd, omdat het verkennend onderzoek niet geschikt is om dergelijke kleine vondstlocaties op te sporen. De kans op het aantreffen van dergelijke vondsten is echter dermate klein dat vervolgonderzoek niet zinvol geacht wordt