BAAC Rapport V-17.0164

In opdracht van Schoenmakers Advies Achtmaal B.V. heeft het onderzoeks- en adviesbureau BAAC bv een archeologisch bureauonderzoek uitgevoerd voor het plangebied Wernhoutseweg 135 te Wernhout, gemeente Zundert. Aanleiding voor het onderzoek is het plan om ter plaatse van een deel van café De Valk een winkel met appartementen te bouwen, ter plaatse van de Wernhoutseweg 135a appartementen en vier grondgebonden woningen op het achterliggende terrein. Uit het bureauonderzoek blijkt dat het plangebied deel uitmaakt van een ‘glooiing van beekdzalzijde’ die ten zuiden overgaat in een zone van ‘beekdalbodems met meanderruggen en geulen’. Dergelijke gebieden, op een landschappelijke gradiënt, vormden van oudsher aantrekkelijke vestigingsgebieden. Het plangebied is op de bodemkaart gekarteerd als een noordoost-zuidwest georiënteerde zone met hoge zwarte enkeerdgronden. Uit onderzoek in de omgeving blijkt dat vaak sprake is van een 30 tot meer dan 90 cm dik cultuurdek op de natuurlijke ondergrond. Dit plaggendek zal mogelijk aanwezige sporen zoals paalsporen en kuilen beschermd hebben. In de omgeving van het plangebied zijn onder meer resten uit het neolithicum-ijzertijd en middeleeuwen-nieuwe tijd aangetroffen. In de loop van de 20e eeuw is de bebouwing in het plangebied diverse malen vervangen of vernieuwd. De verwachting is dat bebouwing tot in de jaren ‘60 van de 20e eeuw de sporen nauwelijks heeft aangetast. Vanaf de jaren ‘60 werd over het algemeen de gehele bouwput tot in de top van de C-horizont uitgegraven, waardoor archeologische sporen verstoord kunnen zijn. Op basis van deze gegevens behoudt het plangebied de hoge verwachting voor archeologische waarden (nederzettingsresten) uit de late middeleeuwen en de nieuwe tijd (archeologisch waardevol gebied) zoals die is toegekend op de gemeentelijke verwachtingskaart. Gezien de ligging op de flank van een dekzandrug nabij een beekdal bestaat eveneens de kans dat in het gebied oudere archeologische resten aanwezig zijn. Voor resten uit het neolithicum tot en met de volle middeleeuwen is dan ook een middelhoge verwachting van toepassing. Een proefsleuvenonderzoek vormt voor dit plangebied de meest geëigende methode om de aanwezigheid van een archeologische vindplaats in één keer uit te sluiten of vast te stellen