Željezo i mangan u vodi predstavljaju ozbiljan tehnološki i zdravstveni problem. Prisutnost otopljenoga željeza i mangana potiču razvitak raznih bakterija tolerantnih na klor koje koriste energiju oksidacije željeza i/ili mangana za rast i razvoj. Pri tome nastali talog željezova/manganova oksida uzrokuje sužavanje profila cijevi i nakupljanje biomase raznih bakterija i potencijalnih patogena. Kako bi se otklonio taj problem, razvijene su razne metode uklanjanja tih metala. Pored fizikalno-kemijskih metoda, pojavljuju se suvremenije biološke metode za uklanjanje željeza i mangana koje koriste spomenute bakterije što oksidiraju željezo, pri čemu se ono taloži i filtrira na pješčanom filtru. Kao najbolji primjer bioloških metoda uklanjanja že...