Przedmowa

"Monografia stanowi w pewien sposób oryginalne i być może pierwsze tego rodzaju ujęcie poruszanej w niej problematyki. Jej nowatorstwo polega na tym, że „obraz przeciwnika” lub — jak to często przyjęte jest w literaturze rosyjskiej — „obraz wroga” stanowi obiekt wieloaspektowej i wszechstronnej analizy, dotyczącej nie tylko jednego języka, ale trzech, a w dodatku także analizy konfrontatywnej: polsko‑rosyjskiej i polsko‑czeskiej. Co warto podkreślić, analiza ta jest wyłącznie lingwistyczna i to ją głównie odróżnia od wielu opracowań, podobnych tylko z nazwy, w ramach różnych dyscyplin, takich jak: socjologia, politologia, historia, kulturologia, literaturoznawstwo czy psychologia społeczna. Nierzadko podobne opracowania wpisywane są w szeroko rozumiany nurt antropologii." [...] (fragm.