Oczekiwania społeczne wobec opiniodawców

W gąszczu aksjologicznym każdy człowiek wybiera określoną drogę, kierując się własnymi przekonaniami o tym, co jest sprawiedliwe. W sytuacjach konfliktowych odwołuje się do wyznawanych zasad, a jeśli to nie przynosi pożądanych rezultatów, czuje się skrzywdzony i zwraca się o pomoc do instytucji powołanych do wymierzania sprawiedliwości. Żywi wówczas nadzieję, że tutaj właśnie zostanie zrozumiany, a trudna sytuacja, w jakiej się znalazł, będzie właściwie rozwiązana. Oczekiwania takie kierowane są wobec sądów i ekspertów, których instytucja ta powołuje. Wachlarz tych oczekiwań jest bardzo rozległy. Szczególnie wyraźnie zaznacza się to w stosunku do opiniodawcy, z którym strony mają możliwość wejścia w relacje, charakteryzujące się mniejszym dystansem niż w przypadku zespołu sędziowskiego. To właśnie opiniodawca jest spostrzegany jako osoba, której diagnoza i sposób oceny sytuacji w dużej mierze będą wyznaczać kierunek działania sądu i jego ostateczną decyzję. Może to stać się przyczyną różnego sposobu ustosunkowywania się do niego. Opiniodawca może zatem być traktowany bądź jako wróg, który czyha na ujawnienie niekorzystnych okoliczności, by pogrążyć badanego, bądź jako sojusznik, u którego trzeba szukać zrozumieni