Rola zajęć kulturalnych w kształtowaniu postaw prospołecznych wychowanków specjalnego ośrodka wychowawczego

Przedłożona rozprawa doktorska dotyczy poszukiwania w obszarze kultury, możliwości naprawczych wadliwych postaw wychowanków specjalnych ośrodków wychowawczych, które wynikały z nieprawidłowego procesu inkulturacyjnego i wychowawczego prowadzonego w ich naturalnym środowisku rodzinnym. Wychowankowie specjalnych ośrodków wychowawczych byli umieszczeni w tego typu ośrodkach wychowawczych na mocy postanowień sądów rodzinnych. W ośrodkach, wobec wychowanków, prowadzone były działania opiekuńcze, wychowawcze, rewalidacyjne, resocjalizacyjne oraz o charakterze akulturacyjnym. Ośrodki proponowały im bogatą ofertę zajęć kulturalnych, które organizowane były zarówno w ośrodku jak i poza nim. Oferta ta jednak była uzależniona od możliwości finansowych i organizacyjnych ośrodka i nie zawsze dostosowana do zainteresowań i predyspozycji oraz oczekiwań wychowanków. Powyższe stało się inspiracją, dla autorki rozprawy, do zbadania, jakich zajęć kulturalnych oczekują wychowankowie ośrodka i czy uczestnictwo w nich będzie dla wychowanków korzystne. Wieloletnia współpraca autorki rozprawy ze Specjalnym Ośrodkiem Wychowawczym w Mysłowicach wskazała na potrzebę zbadania, czy zajęcia kulturalne odgrywają rolę w kształtowaniu postaw prospołecznych wychowanków tego ośrodka. Zaproponowano wychowankom dodatkowe zajęcia kulturalne wyłonione w badaniu pre-test. Po uzyskaniu zgody dyrekcji ośrodka na przeprowadzenie naturalnego eksperymentu pedagogicznego rozpoczęta badania, które trwały w okresie roku szkolnego 2013/14. W badaniach własnych autorka rozprawy skoncentrowała się na ustaleniu zakresu zmian w postawach wychowanków, pod wpływem uczestnictwa w dodatkowych zajęciach kulturalnych. Tym też ustaleniom ukierunkowano tok pracy badawczej