Yürüdüğüm yolun bedeli hayatım olmalı!

Uzun zaman önceydi. Daha yüzyıl dönmemişti. Kanımızın deli aktığı zamanlardı. Çantamda 33’lük bir tespih, bir de çakı taşıdığım doğruydu. Okul dönüşü apartman zillerine basıp kaçtığım da doğruydu. Çocuktuk bir yanımızla hâlâ. Diğer yanımız büyümeye hevesli… Dilimizde hep iddialı cümleler: Hayat iman ve cihat! Sakarya’ya seslenirdik fırsat buldukça. O aktıkça, biz coşardık sanki… Geyve’nin gülleri vardı bir de. Koklamaya kıyamazdık