Kryzys w Unii Europejskiej. Propozycje nowych pól i pytań badawczych

Od początku procesu integracji europejskiej badacze stawiają pytania dotyczące dynamiki i kryzysu integracji europejskiej. Proponowali i wciąż proponują nowe pola i pytania badawcze dotyczące teoretycznych i empirycznych ujęć problematyki nieprawidłowości w Unii Europejskiej, głównie ostatnich lat. W nurt ten włącza się też autor niniejszego artykułu odnosząc się do zmiennych (zależnych i niezależnych) określających rozpoznawaną analitycznie zaburzoną dynamikę integracji i Unii Europejskiej. Zamiarem autora była ekspozycja zaburzonej dynamiki systemu Unii i procesu integracji europejskiej oraz towarzyszących im kryzysów, które wywołują w świecie nauki, polityki i m ediów wiele często wykluczających się debat i polemik. Zarówno agenda badawcza o charakterze teorio-poznawczym, jak i empiryczno-poznawczym odnosi się do naukowego poszukiwania antykryzysowego finalité politique. Treść zaproponowanego artykułu potwierdza pluralizm myśli integracyjnej, w ramachktórego żadna pojedyncza teoria lub koncepcja teoretyczna nie wystarcza do wyjaśnienia komplikujących się, wielo-wektorowych kryzysowych zjawisk i interakcji wynikających z integracji europejskiej. Z tego względu „Unia w opisie i naukowej analizie” to nie zawsze to samo co „Unia w działaniu” . To sprawia, że mamy do czynienia z rosnącą autonomią koncepcji teoretycznych względem praktyki funkcjonowania integracji europejskiej. Niniejszy tekst udowadnia również, że w teoretycznych próbach ujęcia integracji europejskiej oraz jej kryzysów dochodzi do swoistego przenikania jednych paradygmatów do drugich czy też samorzutnego rozprzestrzeniania i „zlewania” się wybranych elementów poglądów teoretycznych, do tej pory przypisywanych różnym wręcz odmiennym teoriom i koncepcjom. Z uwagi na powyższe, autor proponuje czytelnikom podjęcie dalszych poszukiwań odpowiedzi na pytania dotyczące prawdy (obiektywnej i subiektywnej) o dysfunkcjonalnościach towarzyszących Unii Europejskiej. Odpowiedzi, które posłużyć mają również do inspiracji, kontynuacji i pogłębiania analizy dynamiki integracji europejskiej.Researchers have posed questions concerning the dynamics and crisis of European integration since its beginnings. They have proposed and continue to propose new research fields and questions on the theoretical and empirical approaches to the issue of irregularities in the European Union, in particular the most recent ones. The author of this paper joins this trend, and takes a standpoint with respect to the (dependent and independent) variables that define the distorted dynamics of EU integration which have been analytically determined. The author intends to expose the distorted dynamics o f the EU system and European integration, as well as the crises that accompany them, fuelling numerous academic, political and media debates and polemics. The research agenda of both an epistemological and empirical nature concerns the academic search for an anti-crisis finalité politique. The paper confirms the pluralistic nature of integration ideology, where no single theory or theoretical concept suffices to explain the increasingly complex, multi-directional crisis-related phenomena and interactions following from European integration. Therefore “the Union as described and academically analysed” is not always equivalent to “the Union in action.” That is why we are dealing with the growing detachment o f theoretical concepts from the practical activities within the process o f European integration. This paper demonstrates that the theoretical attempts at presenting European integration and its crises result in a certain permeation o f paradigms between different concepts and in spontaneous promulgation and ‘merging’ o f selected elements of theoretical outlooks that were assigned to quite different, or even contradictory theories and concepts