Историческое время в эмиграционной прозе Михаила Осоргина

Tematem pracy jest próba analizy koncepcji czasu w prozie emigracyjnej Michaiła Osorgina, ze szczególnym uwzględnieniem jego specyficznego podejścia do historii i procesu rozwoju cywilizacji. Bogaty materiał źródłowy daje możliwość dokładnego rozpatrzenia stosunku pisarza nie tylko do dziejów ludzkości, ale także oceny jego poglądów na zależności pomiędzy czasemThis work concentrates on specific perceiving of reality and the historical process in the novels of Mikhail Osorgin. Author tries to explain the meaning of socialistic movement in Russia and its consequences – the revolution and the civil war 1917-1921. According to the Osorgin’s point of view, the catastrophe, which happened to his country, was a part of the natural evolution of the universe. Also for author the human life is more important than political ideas. Osorgin explains, that people should build their own happiness instead of sacrifice their lives for abstract goals, which mean nothing in the face of the universe and infinity. The writer consequently rejects violence. These ideas are connected with pantheistic ideology of Osorgin and continue traditions of Leo Tolstoy’s theory of history.Темой работы является восприятие исторического времени в эмиграционной прозе М. Осоргина. Мировосприятие писателя ярче всего выражено в романах Сивцев Вражек, Свидетель Истории, Книга о концах, а также в повести Вольный каменщик и автобиографическом повествовании Времен