Edukacja cyborgów. Jak działać, by nowe technologie były sprzymierzeńcem, a nie wrogiem?

W tekście przedstawiono jedną z upowszechniających się technologii cyborgizacji – technologię rzeczywistości rozszerzonej. Ukazano edukacyjny potencjał tej technologii oraz konstruowaną przez futurologów perspektywę jej rozwoju. Bazując na tej perspektywie pokazano jakie znaczenia będą nadawać szkole uczniowie-cyborgi - tym samym zarysowano wizję edukacji cyborgów. Bazuje ona na jednej z klasycznych, acz jakby zapomnia-nych, koncepcji pedagogicznych. Koncepcja ta – jak się zdaje – pokazuje w pewien sposób (nawiązując do tytu-łowych słów) jak działać, by nowe technologie były sprzymierzeńcem, a nie wrogiem, oraz uzmysławia, że pro-ces cyborgizacji człowieka może zmierzać do autonomizowania uczenia się w szkole. Rozważania tekstu są w dużej mierze dywagacjami futurologicznymi o specyfice eseistycznej. Jednak nawet tak „miękkie” (i – ze względu na ramy publikacji – skrótowe i upraszczające) próby poszukiwania punktów styku dyskursów edukacji i cyborgizacji są istotnymi elementami debaty nie tylko nad relacją między techniką i szkołą, ale także nad przy-szłością edukacji