KUTUPLARDAN YAŞAMIN MERKEZİNE

A1 Türk Dili ve Edebiyatı dersi kapsamında hazırlanmış olan bu tez çalışmasında Orhan Kemal’in “Murtaza” ve Yusuf Atılgan’ın “Aylak Adam” adlı romanlarında odak figürlerin “tip”leştirilmesini sağlayan teknikler, yapıtların ana sorunsallarıyla ilişkilendirilerek açıklanmıştır. Tez, her iki odak figürle de ilişkilendirilen iki ana başlık altında düzenlenmiştir. Anlatım tekniklerinin ve anlatım biçiminin odak figürlerin tipleştirilmesindeki rolü yapıtlara göndermeler, alıntılar ve bunların dışında yapılan araştırılmalar yoluyla kanıtlanmaya çalışılmıştır. İlk başlıkta, olay örgüsü boyunca leitmotive, geriye dönüş, iç monolog, iç diyalog, diyalog, benzer kavram‐semboller ve kutupluluk tekniklerinin odak figürlerin oluşumunda nasıl kullandığından söz edilmiş; ikinci başlıkta yazarların anlatım biçiminin odak figür için okura hangi bakış açıları kazandırdığı belirlenmiştir. Her iki yapıtta da odak figürlerin “tip” özelliklerini yansıtan ve olay zincirine yön veren ana sorunsalları incelenmiş, yapıtların kendi içinde ve birbirleri arasındaki figürsel karşıtlıklar karşılaştırılmış, böylece odak figürleri “tip”leştiren özellikler açıklanmıştır. Çalışmanın sonunda ise yapıtlardaki odak figürlerin hangi nedenlerle ve nasıl “tip”leştirildiği karşılaştırılmıştır