Opgraven, variant begeleiden sanering Jellemaweg te Zuidhorn, gemeente Zuidhorn (GR)

Binnen het plangebied aan de Jellemaweg te Zuidhorn zijn archeologische sporen en vondsten aangetroffen die dateren uit twee perioden: de late middeleeuwen en de nieuw(st)e tijd. Aanleiding tot de archeologische opgraving, variant begeleiden is de sanering van het plangebied. Het plangebied is onderdeel van een terrein van hoge archeologische waarde dat geregistreerd is op de Archeologische Monumentenkaart. Het betreft de oude kern van Zuidhorn (AMK-terrein 15215). De laatmiddeleeuwse sporen bestaan uit ophooglagen, een waterkuil, een waterput met plaggenwand en een mestkuil. In de ophooglagen is vondstmateriaal aanwezig: aardewerk (kogelpot- en vroegroodbakkend aardewerk), dierlijk botmateriaal (rund) en resten van bakstenen. Het aardewerk dateert uit de periode 11e t/m 14e eeuw met de nadruk op de periode 13e en 14e eeuw. De archeologische sporen dateren uit dezelfde periode. Het plangebied heeft vermoedelijk in de late middeleeuwen deel uitgemaakt van een huiserf binnen de oude dorpskern van Zuidhorn. De sporen uit de nieuw(st)e tijd bestaan uit resten van funderingen van de voormalige bebouwing. Deze bebouwing is niet ouder dan begin 19e-eeuws. Voor de funderingen is ouder materiaal (kloostermoppen) hergebruikt. Uit het botanisch onderzoek naar de mestkuil en de plaggenput blijkt, aan de hand van de aantallen zoutminnende soorten in zowel plaggen als (mest)vullingen, een relatie met het stroomgebied van de Oude Riet ten oosten van Zuidhorn. De Oude Riet was tot in de middeleeuwen actief en stond met de Hunze (en daarmee met de zee) in verbinding. Bij het onderzoek is slechts een deel van het terrein onderzocht. Gezien de resultaten van dit onderzoek wordt de kans zeer groot geacht dat op het gehele terrein archeologische resten uit de middeleeuwen voorkomen. De bevoegde overheid, gemeente Zuidhorn, heeft daarom aangegeven dat bij verdere ontwikkeling van het terrein nader archeologisch onderzoek plaats dient te vinden