Plangebied Ledeboerstraat 38 te Tilburg, gemeente Tilburg; archeologisch vooronderzoek: een bureauonderzoek en inventariserend veldonderzoek (verkennend booronderzoek).

In opdracht van Milon B.V. heeft RAAP in juli 2018 een bureau- en verkennend booronderzoek uitgevoerd te plangebied Ledeboerstraat 38 in Tilburg. In het plangebied, dat uit een noordelijk en een zuidelijk deelgebied bestaat, zal een uitbreiding plaatsvinden van de naastgelegen loods. Omdat de omvang en diepte van de bodemingrepen de vrijstellingsgrenzen overschrijden, was dit onderzoek noodzakelijk. Het plangebied ligt op de overgang van de akkers behorende bij het buurtschap Hasselt/Stokhasselt naar de westelijk gelegen heidegebieden. Op historische kaarten is te zien dat in ieder geval vanaf het midden van de 18e eeuw tot en met de jaren 1960 het plangebied als akkerland in gebruik is. In de jaren 1960 wordt industrieterrein Kraaiven aangelegd, en raakte (de directe omgeving van) het plangebied bebouwd. In het plangebied staan op geen enkele (historische) kaart gebouwen aangegeven. In het zuidelijke deel heeft echter wel een kleine loods gestaan, die voor kort gesloopt is. Momenteel is het hele plangebied verhard met beton en in gebruik als bedrijventerrein. De onderzoekslocatie ligt in het dekzandgebied. De ondergrond bestaat uit dekzand of fluvioperiglaciale afzettingen, die in (de omgeving van) het plangebied welvingen en ruggen vormen. Uit het booronderzoek blijkt dat zich in de natuurlijke ondergrond in eerste instantie een veldpodzol heeft ontwikkeld. In de loop van de late middeleeuwen en nieuwe tijd is de top van de veldpodzol in de akkerlaag opgenomen. Als gevolg van langdurige bemesting met potstalmest vermengd met heideplaggen, is een hoge zwarte enkeerdgrond in het plangebied ontstaan. In het noordelijke deel liggen de enkeerdgronden meteen onder de betonverharding. In het zuidelijke deel is tussen de betonverharding en enkeerdgrond sprake van een recente ophogingslaag. Uit de boringen bleek dat de bodemopbouw overal intact is. In de directe omgeving van het plangebied liggen enkele archeologische vindplaatsen. Het betreft enkele kampementen uit het laat-paleolithicum B en het mesolithicum. Verder zijn er in de 19e eeuw zes grafheuvels uit de midden-bronstijd onderzocht. Voor de perioden neolithicum, bronstijd, ijzertijd, Romeinse tijd en vroege middeleeuwen kan een hoge verwachting worden toegekend vanwege de relatief vruchtbare en hooggelegen gronden in het plangebied. Omdat het plangebied niet in een gradiëntzone ligt en aan de rand van een oud akkercomplex ligt, wordt een lage verwachting voor vindplaatsen uit de perioden paleolithicum, mesolithicum, volle- en late middeleeuwen en nieuwe tijd toegekend. De lage verwachting betekent overigens niet, dat vindplaatsen uit deze perioden uitgesloten worden. Het archeologisch niveau ligt hoger dan de maximale diepte van de ingrepen. Dat betekent dat bij bestaande planvorming eventuele archeologische resten niet in situ behouden kunnen blijven. Het wordt dan ook aanbevolen een archeologisch vervolgonderzoek te laten plaatsvinden. Het meest praktische is een archeologische begeleiding van de graafwerkzaamheden. Het terrein is namelijk helemaal met beton verhard en zal ook tijdens de bouw in gebruik blijven. Een proefsleuvenonderzoek voorafgaand aan de bouw is daarom praktisch gezien niet mogelijk