Depresyon hastalarının stres ile başa çıkma stratejileri

Objective: The aim of this study is to compare stress coping strategies of major depressive patients with those of healthy controls. Patients and Method: The sample of the study was composed of consecutively selected unipolar major depressive patients applying to the Psychiatry Out-Patient Clinic (n=50) and healthy controls (n=50). Structured Clinical Interview for DSM-IV Axis I Disorders (SCID-I), Coping Strategies with Stress (COPE), Beck Depression Inventory (BDI), Beck Anxiety Inventory (BAI) and sociodemographic data form were applied to the participants. Results: While positive reframing, the use of instrumental social support, active coping, humor, and restraint items of the COPE were statistically significantly higher in the control group, acceptance, behavioral disengagement and substance use items were statistically significantly higher in the depression group. While the emotionally centered coping total score was close in both groups, the dysfunctional coping total score was higher in the depression group, and the problem-centered coping total score was higher in the control group. Conclusion: Recognizing and reconstructing the negative coping attitudes of patients with depression and reinforcing the positive ones would yield more efficient results in terms of the progress of the disorder.Amaç: Bu araştırmada, majör depresyon hastalarının stres ile başa çıkma tutumlarının sağlıklı kontrol grubu ile karşılaştırılması amaçlanmıştır. Hastalar ve Yöntem: Araştırmanın örneklemi, psikiyatri polikliniğine ayaktan başvuran, ardışık olarak seçilmiş unipolar majör depresyon hastaları (n=50) ile sağlıklı kontrollerden (n=50) oluşturulmuştur. Katılımcılara DSM-IV-TR Eksen-I Bozuklukları için Yapılandırılmış Klinik Görüşme (SCID-I), Başa Çıkma Tutumları Değerlendirme Ölçeği (COPE), Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ), Beck Anksiyete Ölçeği (BAÖ), sosyodemografik veri formu uygulandı. Bulgular: Çalışmamızda gruplar arası başa çıkma tutumları alt maddelerinden pozitif yeniden yorumlama ve gelişme, yararlı sosyal destek kullanımı, aktif başa çıkma, şakaya vurma, geri durma, plan yapma kontrol grubunda anlamlı olarak daha yüksek iken depresyon grubunda kabullenme, davranışsal olarak boş verme, madde kullanımı alt maddeleri anlamlı şekilde daha yüksek bulunmuştur. Her iki grup için duygusal odaklı başa çıkma toplam puanları birbirine yakın iken fonksiyonel olmayan başa çıkma toplam puanı depresyon grubunda daha yüksek, problem odaklı başa çıkma toplam puanı kontrol grubunda daha yüksek bulunmuştur. Sonuç: Depresyon hastalarının olumsuz başa çıkma tutumlarının fark edilip yeniden yapılandırılması, olumlu olanların ise desteklenmesi hastalığın seyiri açısından daha etkili sonuçlar verebilir