Minding matter : reflecting and fixating on landscape painting

Thesis MA(VA)--Stellenbosch University, 2017.ENGLISH ABSTRACT: This study aimed to consolidate the changes in my perception of the concept of landscape brought about while creating a body of landscape paintings. In the context of practice-based research (reflection-in-action methodological approach where the researcher is also the researched), these paintings form the practical component of this study and as such constitute the basis of the theoretical thesis. Landscape refers to a way of seeing closely allied to a process of observation. The convention of landscape embodies cultural specific patterns of thinking constructed on the conceptualisation of the world in images, both physical and mental. As something that is culturally perceived, landscape influences the way we behave and therefore has a transformative effect on our relationship with our given environments, marked by the acculturalisation of our physical world. Both the concept of landscape and the genre of landscape painting often relate to questions of ownership or - in the context of this study - a sense of belonging, which led me to investigate the notions of nostalgia, the sublime and the uncanny. Landscape hints at our yearning to be a part of the world, while simultaneously revealing a desire to be different and to stand apart from the world. In this manner, landscape serves as both a bridge and a schism in the controversial dichotomy between nature and culture. This study led to the conclusion that landscape painting is an act of reflection that both separates our sense of self from our sense of the world, and affirms the deep bond we have with the world around us.AFRIKAANSE OPSOMMING: Hierdie tesis is ’n samevatting van die veranderinge wat in my verstaan van landskap as konsep plaasgevind het gedurende die skep van ’n versameling landskapskilderye. In die konteks van praktykgebaseerde navorsing (die nadenke-inaksie-benadering, waar die navorser ook die navorsingsonderwerp is) vorm skilderye die praktiese komponent en basis van die teoretiese studie. Landskap verwys na ’n sienswyse wat ’n noue verband het met waarnemingsprosesse. Die konvensie van landskap omvat kultuur-spesifieke denkpatrone wat gekonstrueer is op die konseptualisering van die wêreld deur middel van beide denkbeeldige en fisieke beelde. As ’n kulturele persepsie beïnvloed landskap die manier waarop mense optree en het dit ’n transformerende uitwerking op ons verhouding met die omgewing, gekenmerk deur die akkulturasie van die fisiese wêreld. Beide die konsep van landskap en die genre van landskapskilderye bring dikwels vrae rakende eienaarskap of, in die konteks van hierdie studie, ’n gevoel van behoort (tuiswees) na vore. Dit het my genoop om die konsepte nostalgie, die sublieme en die vreemde te ondersoek. Landskap ontbloot ’n verlange om deel van die wêreld te wees, en terselfdertyd ’n begeerte om uniek te wees en uit te staan bo die res van die wêreld. Sodoende dien landskap as beide ’n verbinding en ’n skeiding tussen die omstrede digotomie van natuur en kultuur. Deur hierdie studie het ek tot die gevolgtrekking gekom dat die skilder van landskappe ’n daad van besinning is wat ’n onderskeid tref tussen ons begrip van self en ons begrip van die wêreld, en terselfdertyd ons noue verbintenis met die wêreld bevestig