A Jurisprudential Critique of Prescribing Death Penalty for Drug Crimes دوره50 شماره3 سال1397

تجارت مواد مخدر، پدیده‌ای است که سال‌ها جامعه بشری را تهدید می‌کند و قانون‌گذاران در کشورهای گوناگون، در پی راهکاری برای پیشگیری از وقوع آن و برخورد با مرتکبان این جرم هستند. قانون‌گذار جمهوری اسلامی ایران نیز با سیاست جنایی سرکوبگرانه و تعیین مجازات سنگین با این پدیده مجرمانه مواجه شده است. یکی از مجازات‌هایی که در این باره تعیین شده، مجازات اعدام است. پرسشی که در این باره مطرح می‌شود، آن است که آیا تعیین مجازات سنگین مرگ برای تجارت مواد مخدر از دیدگاه فقه اسلام درست است؟ مبنای فقهی آن چیست؟ از دیدگاه حقوقی آیا چنین تقنینی، موجه است؟ پژوهشگران در این پژوهش با بررسی مبانی فقهی و حقوقی به نقد این شیوه قانون‌گذاری کیفری درباره مواد مخدر پرداخته و در پی اثبات این مطلب هستند که تجارت مواد مخدر یک جرم تعزیری است. تعیین مجازات اعدام به گونه‌ای که در قانون مبارزه با مواد مخدر آمده است، پشتوانه فقهی محکمی ندارد و نیازمند اصلاح است.Drug trade has been threatening the human society for many years and the legislators of different countries are in search of the ways for prevention of drug trade and fight with drug traffickers. The legislature of the Islamic Republic of Iran has encountered that criminal matter by adopting an aggressive strategy and passing heavy penalties. One of the punishments enacted for such crimes is death penalty. There are some questions regarding the issue that comes to mind, like: is prescribing a heavy punishment like death penalty for drug crimes in conformity with Islamic jurisprudence? What are its jurisprudential bases? Is such enactment judicially justifiable? The writers analyze this way of legislating criminal law against the narcotic drug in this paper by exploring its legal-judicial grounds and intend to prove that drug trade is of the crimes that entail discretionary punishment. Imposing death sentence as it is pronounced by drug law has no strong jurisprudential support and needs some amendment