Zwemles voor planners

Aan de hand van een analogie van zwemlessen gaat dit paper in op twee belangrijke trends in de ruimtelijke planning. Ten eerste de opkomst van het ‘MKBA-denken’, waardoor ook op lagere schaalniveaus steeds vaker de vraag wordt gesteld wat een project betekent voor de belastingbetaler. Ten tweede de opkomst van digitale ondersteuning in planvorming; er zijn inmiddels diverse SimCityachtige instrumenten op de markt, waarmee de effecten van een voorgestelde interventie (bijv. aanleg van een woonwijk) direct kunnen worden doorgerekend. MKBA-toetsen komen te vaak als een donderslag bij heldere hemel. Er zijn diverse instrumenten beschikbaar die hierbij - en bij andere onderdelen van het planproces zoals ontwerpen, analyseren en toetsen aan randvoorwaarden - kunnen helpen. In de zoektocht naar bruikbaar ondersteunend instrumentarium presenteren we een wensenlijst met tien wensen voor een ideaaltypisch toekomstig instrument. Een aantal bestaande instrumenten wordt vervolgens getoetst aan de wensen in deze lijst. Hét instrument van de toekomst bestaat niet, de oplossing bestaat veeleer in een slimme combinatie van inzet van instrumenten, waarbij de complementariteit optimaal benut wordt. Hierbij moet nadrukkelijk aandacht geschonken worden aan de organisatie van het proces waarin instrumenten worden ingezet.Infrastructures, Systems and ServicesTechnology, Policy and Managemen