Clinical characteristics, long-term prognosis and functional outcome in patients with West Nile virus neuroinvasive disease

Uvod: Virus Zapadnog Nila (engl. West Nile virus - WNV) je neurotropni arbovirus, čija se cirkulacija u prirodi održava uspostavljanjem enzootskog ciklusa između komaraca i ptica a čovek predstavlja zadesnog, terminalnog domaćina infekcije. WNV je prvi put identifikovan u oblasti West Nile u Ugandi, 1937. godine, a povoljna ekološka situacija u oblasti Mediterana i Balkana dovodi do širenja WNV u ovu oblast i pojave epidemija u Italiji 2008- 2009, Grčkoj i Rumuniji 2010, Grčkoj i Italiji 2011, Srbiji i Hrvatskoj 2012. godine. Do simptomatske WNV infekcije dolazi kod oko 20% inficiranih osoba, a kod manje od 1% inficiranih dolazi do pojave neuroinvazivnog oblika WNF (engl. West Nile virus neuroinvasive disease-WNND). WNND se klinički najčešće manifestuje kao meningitis (engl. West Nile meningitis- WNM), encefalitis (engl. West Nile encephalitis- WNE) i/ili akutna flakcidna slabost (engl. Acute flaccid paralysis – AFP). Serološke analize krvi i CST (engl. enzyme-linked immunosorbent assay - ELISA test) predstavljaju zlatni standard u dijagnostici humane WNV infekcije. U ovom trenutku ne postoji zvanično prihvaćena vakcina niti terapija specifična za humanu WNV infekciju. Najveći procenat smrtnih ishoda povezan sa WNV infekcijom u vezi je sa WNND, a veći mortalitet se uočava kod bolesnika sa encefalitisom (oko 20%) i sa AFP (10-50%) nego kod bolesnika sa meningitisom (1%). Perzistirajuće neurološke sekvele i nepotpun funkcionalni oporavak mogu se održavati mesecima i godinama posle WNND, a kod ovih bolesnika česti su simptomi poput malaksalosti, mišićne slabosti, glavobolje, otežanog pamćenja i depresije..